Чекајќи се уништив
денот се преврте наопаку
во пустините дува неразумен ветар
ќе дојде среќата низ спореден влез
ќе чукне на прозорец
така чувствуваат моите мали прсти
а ако нешто згрешив
многукратно прости ми
мене и чекањето ме уби.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
