Четири сестри, сложни и паметни: Направија заедно рај за сите луѓе

Како од бајка! Дури и кога планината ќе позелени, а сонцето сјае, живописните куќи оживуваат! И хобитите истрчаа од шумата од секаде, мали драги суштества, среде земјата Босна!

- Сакам необични, имагинативни, необични места. Патувајќи низ светот, посетувајќи слични дестинации, ми текна да направам нешто овде, во нашето прекрасно село Ракова Нога. Отпрвин мислев да градам куќи на дрвјата, но овде има многу влажност и климата не е баш погодна за таква идеја. Потоа видов како Нов Зеланд го промовира Хобитон низ светот и решив - тоа е тоа! Моите сестри беа мојата најголема поддршка, но моите родители мораа да се убедат.

Четири сестри, Милијана, Ведрана, Марија и Валентина Миличевиќ од Крешево, Босна, древен град на рудари и ковачи, половина час западно од Сараево...

- Имаме градежна фирма, ја води татко ми и логично беше нашата компанија да го реализира проектот. Тато попушти по половина година!

Долго размислуваа за локацијата и го бараа вистинското место, сè додека конечно не сфатија - каде би бил подобар босанскиот хобитон отколку на нивниот сопствен рид, на нивната земја на предците:

- Ридот се вика Голишан. Сончево, гледа на запад и од него има прекрасен поглед во раните вечерни часови: лево гледаме кон планината Инач, а десно кон Враница. Пред нас е Ракова Нога!

За неполна година беа завршени првите две куќи: „Обер“ на Марија и „Липа“ на Милијана. Беше во есен.

- Зошто „Обер“?

- Ја имаме познатата Оберска јама, каде што рударите од Крешево го ваделе минералот цинабарит или рубеница, бидејќи има црвеникава боја. Цинабарит е најважната руда на жива, а живата им била потребна за да го топат златото. Бидејќи и јас сум рударски професионалец, лесно се одлучив за името „Обер“.

Над куќите има половина метар земја. Па, трева. Добра топлинска изолација: се загрева во зима, ладно во лето.

Сè во куќите е како порано, како од бајка. Од античката земја Босна и Херцеговина, мистична и загадочна, необично убава, необјаснива, необична, трагична и опустошена, неразбрана, тешка и пркосна, крвава. Една и единствена. Каде што луѓето и животот се ковале со векови. 

Куќата на Валентина за хобити ќе се вика „Чадор“. Марија објаснува дека така се вика еден од врвовите на планината Битовње, чиј дел се наоѓа во општина Крешево.

А петта да биде родителската куќа - „Цитрин“. Тоа е кварцен кристал со жолтеникав сјај. Сестрите велат дека тоа е ретко во светот, но во Крешево го има. Така, сè во куќата би било во тој стил, со ѕидови како карпи начичкани со тој кристал.

Ако има и шести, би можел да се вика „Мајдан“, би бил уреден по моделот на традиционалните Крешевски кованици. Куферот е полн со планови! На пример, секоја од куќите ќе има мал СПА центар - со вградена када и камин. Во близина има извор со минерална и лековита вода, сестрите ќе го донесат во хобитската населба, ќе го загреат и ќе ги наполнат кадите за гостите да уживаат и да се релаксираат. Ќе изградат и сауни, детско игралиште, авантуристички парк.

- Се правиме сами, забавно е и уживаме. Имаме поддршка од селото и градот. За разлика од некои проекти за еко-села и слично, приватноста на нашите гости ни е многу важна: мојата куќа, мојата слобода! За да не ѕиркаат сите низ прозорец или гледаат во када - вели Марија.

- Веќе сме угостиле 300 луѓе, а уште не сме почнале да се развиваме - вели Марија.

Извор: Слободна Далмација