Денеска се празнува најголемиот пролетен празник: Што треба, а што не треба да правите на Ѓурѓовден?!
На 6 мај, Православната црква го одбележува денот на страдањата на великомаченикот Свети Ѓeорѓи.
На 6 мај, православната црква и верниците го слават Свети Ѓeорѓи, еден од деветте великомаченици и први маченици за христијанската вера. Според народните обичаи, Ѓурѓовден е празник што се однесува на здравјето на домаќинството, брак и женидба на млади луѓе, плодност на стоката и добри поседи.
Празникот Свети Ѓeорѓи е една од најчестите прослави на православните, Ѓурѓовден според народот се смета за граница помеѓу зимата и летото.
На овој ден, црквата го одбележува погубувањето на Свети Ѓeорѓи, што се случило на 23 април 303 година.
Ѓурѓовден е празник што се однесува на народните обичаи, од кои главната е плетење венци од билки, миење со цвеќиња, капење во реката.
На некои места, вообичаено е да се украсува со зеленило на Ѓурѓовден пред зори, и да се оди во природа.
В зори на Ѓурѓовден, младите луѓе се китат со гранчиња од врба - „да бидат напредни како врба“, со здравче - „да бидат здрави“, со коприва „за копривите да горат болести“ и селен - „за нивната душа да мириса на селен“.
Славниот светец е роден во куќата на богати и чесни родители во Кападокија. Кога неговиот татко страдал како христијанин, неговата мајка се преселила во Палестина, каде што момчето пораснало и веќе во дваесеттите години стигнало до ранг на трибина во служба на императорот Диоклецијан.
Во тоа време, императорот започнал голем прогон на христијаните, но младиот Георгије се појавил пред царот и смело рекол дека и тој е христијанин. Така започнало неговото страдање за верата.
Занданата, оковите, крвавите рани по целото тело и сите други страшни маки не го потресле младиот човек. Тој постојано и искрено се молел на Бога и Бог го исцели и го спаси од смрт на големо воодушевување кај луѓето.
Кога кралот конечно решил да ги осуди Георгија и неговата сопруга на смрт со обезглавување. Царицата починала на местото на егзекуцијата пред нејзиното погубување, а Свети Ѓeорѓи бил обезглавен во 303 година.
Од тогаш се случија многу чуда на неговиот гроб. Господ, заради својата искрена и непоколеблива вера, го направи моќен да им помага на сите што имаат потреба и кои искрено го слават и го повикуваат неговото име.
Свети Ѓeорѓи го убива змејот
Свети Ѓeорѓи е претставен на иконите во војводски костум, на коњ, од кој пробива страшен змеј со копје. Малку подалеку од него, стои жена (веројатно царицата Александра). Змејот на иконата претставува политеистичка сила што „проголта“ бројни невини христијани. Се верува дека Свети Ѓeорѓи ја победил и му нанел смртоносен удар на „паганизмот“ со неговото мачеништво. Победата што ја извојува над змејот веројатно значи да се запре прогонот на христијаните извршен од императорот Константин.
Се веруваше дека капењето и миењето со вода на Ѓурѓовден во раните зори гарантира здравје во текот на целата година. Се бања на денот на празникот, пред изгрејсонцето.
Извор:stil.kurir.rs