Иванка во урантините на Сараево нашла стуткана хартија: Бебето било замоткано во ќебе, а во џебот - морничава порак
Иванка од Сараево пронашла напуштено бебе за време на војната и го одгледала како свое.
Се вели дека храброста е доблест врз основа на која луѓето, и покрај опасноста, прават благородни дела. И велат дека добрите дела живеат и по смртта на тој што ги направил. Така една жена стана олицетворение на храброста и секој треба да го знае нејзиното име. Станува збор за Иванка Шуќур од Храсница кај Сараево, чија добротворна организација никогаш нема да биде заборавена.
Во таа војна 1993 година во Сараево, Иванка отишла на изворот да наполни вода кога го видела во урнатини... Беше прилично пешачење до изворот, истурила цели два канистри вода на патот, и нешто, како што рекла кога била жива, едноставно ја влечеле на тоа место...
Имено, покрај трите деца - синот Горан и ќерките Сретенка и Ѕвездана, без сопруг - дома донела и дете кое го нашла и одгледала.
На 16 октомври, Иванка отишла да донесе вода кога Сараево било силно гранатирано. За да се засолни, истрчала во блиската зграда и таму слушнала детски плач. Било херојско да се одгледува дете за време на војната, кога сè било во недостиг, особено храна. Но, и покрај тоа, Иванка го одгледала Елвис како свое дете. Не му недостигала мајчината љубов.
„Тој притрча до мене и ме прегрна толку силно што не можев да го оттргнам од мене. Во раката држеше шише со кисело млеко, а облеката му беше нечиста... Кога го доведов дома, син ми Горан рече дека нема да го даде никому“, рекла претходно Иванка.
„Се сеќавам, баш така, дека го најдов во таа напуштена соба, можеби на пет-шест метри од него падна граната, плачеше, а кога го доведов дома видов белешка врзана со завој околу него: „Мајка почина, таткото умре, молете се кој и да го најде ова дете веднаш да го предаде на полицијата“, изјави тогаш Иванка за медиумите на ТВ Хајат.
„Јас сум Хрватка, мојот сопруг е Србин, а малиот Елвис е муслиман“
„Јас сум по потекло од Хрватска, мојот покоен сопруг беше Србин, а Елвис е муслиман. Никогаш не гледавме на тоа како на поделба, туку како на богатство. Не сакам поделби. За мене е важно каков човек е некој - нагласуваше таа за време на нејзиниот живот.
Таа е погребана на сараевските гробишта Влаково, каде во 2016 година, заедно со нејзините четири деца, ја испратиле бројни сограѓани и обожаватели, објави загрепската 24сата во 2016 година.
„Ја однесов белешката во одделот за криминал и до ден денес таа белешка ја има, на Илиџа, утредента дојде службата за социјална помош, му донесе пакет, склучи договор детето да остане тука и до ден денес тој е тука со мене и не го разликувам од моите деца - зборуваше пред камерата Иванка, која кога го нашла била мајка на две ќерки и син кој тој ден добил внуче од нив, а не знаејќи каква судбина подготвила за неа, таа стана и мајка на Елвис“.
„Тргнав по водата, истурив два канистера бидејќи нешто ме влечеше таму, а гранатата падна на само 5-6 метри од него“.
Го зела, го однела дома, а потоа синот Горан некако дознал дека нашла бебе“.
„Веднаш дојде син ми, па со точак одлета до маалото да му дадат литар млеко, дојдоа соседите, донесоа облека да го пресоблечат... Прво со ќерка ми го носевме од зграда до зграда. , за да не беше никому, а не беше, а потоа го однесовме во полиција... Потоа дојде полицаецот, донесе некакви работи од домот за деца“, се сеќава Иванка.
Извор: курир.рс
Можеби ќе ве интересира
