Од сопругот барала да ја испрати мајка му во дом за стари лица - Тој ветил дека ќе го стори тоа, а потоа направил нешто што ги расплакало сите
Сите сме свесни колку труд треба да вложи една мајка за да го воспита своето дете и никогаш нема да зажали за тоа. Доаѓа време кога детето треба да се омажи и таа и тогаш ќе биде многу среќна.
Но, понекогаш се случува снаата или зетот да го занемарат сето тоа, а овој пат се работи за снаата. Не можела да ја погледне мајката на нејзиниот сопруг, односно жената која го одгледала и му дала се.
Имаше стара мајка. Но, еден ден се случило неговата сопруга да го остави оброкот и да замине лута во својата соба.
Тогаш мајката рекла: Сине, оди по неа и види дали е болна, не ја оставај да спие гладна. Сине, треба да се грижиш за својата сопруга“.
И тој во тој момент помисли дека неговата сопруга можеби е болна, па ја следеше во собата.
Тој праша: „Љубов, дали си болна? Зошто не јадеш со нас? А таа му рекла: „Не можам, кога ќе ги видам валканите раце на мајка ти едноставно не можам да јадам, немам апетит“.
Нејзините раце беа збрчкани. Само таа е свесна колку труд вложила за да го застане синот на нозе. Истите тие раце и пречеа на неговата сопруга: „Тој тогаш рече: Па што предлагаш сега, а таа потоа рече:
„Најдобро би било да ја ставите во старечки дом“
„Тој рече, не грижи се љубов, само сакам да бидеш добро. Утре ќе решиме СЕ. Но, пред тоа, не заборавај дека утре сме поканети кај твоите дома. Кога ќе се вратиме, ќе ја одведам мајка ми во старечки дом. Утре мајка ми ќе ја однесеме на ручек кај вас“.
Дојде новиот ден и тој со сопругата и мајка си отиде да ги посети родителите на сопругата. На масата се појавува и мајката. Таа останала во друга соба. Потоа ја праша сопругата: Зошто мама не јаде со нас. Таа му рекла: „не грижи се, јаде во друга соба“.
Тогаш во разговорот се вклучија и нејзините родители:
„Зете, знаеш дека ова е наша ќерка и и посакуваме среќа. Таа има право да живее само со вас, затоа очекуваме да најдете решение за нејзината мајка“.
Тој рече: не грижи се, се е решено денес.
Кога се намести оброкот, тој не јадеше, па го прашаа:
„Зете, зошто не јадеш? - а тој рече:
„Не може. кога ќе ги видам твоите валкани раце, не сакам да јадам. Рацете ви се валкани како срцето. Тогаш неговата сопруга остана во шок. потоа тој стана, ја зеде мајка си и отиде со неа во нивниот дом- без сопругата.
(РБСМ-РАДИО)
