Огњен се чувствува тажен поради Маринко секој август: 1.000 пати ми се причинило дека го гледам на улица, уште го имам неговиот број во именикот

Овој месец ќе беше роденден на прерано починатиот актер, кој вообичаено го славеа заедно

Огњен Амиџиќ и покојниот Маринко Маџгаљ беа одлични пријатели, а водителот секој август веќе шест години го обзема голема тага во срцето. Имено, актерот ќе го прославеше роденденот на 21-ви август, а оваа година ќе наполнеше 44 години.

Огњен се присети дека Маринко никогаш не му придавал значење на својот роденден и опиша како го прославувале тој ден.

- Маринко не им придаваше големо значење на своите родендени. Најчесто ги славевме спонтано. Никогаш не беше лажен гламур, илјадници балони и лампиони, само излегување во кафуле со добро друштво, кое обично завршуваше со некоја актуелна песна со гитара - вели Огњен и продолжува:

- Неговите родендени често ги славевме на нашите концерти, па на сред настап знаев да извадам педесет евра или колку имав во тој момент и да се потрудам да го почестам.

Огњен откри и што би му рекол на својот пријател кога би можел да го врати времето назад.

- Многу си кажавме двајцата во тишина, а камоли преку разговори. Кога би можел да го вратам времето, би му рекол да забави малку, да се провери навреме и да спречи се што се случи. Сè уште немам чувство дека Маринка навистина не е тука - изјави тој за „Глорија“.

Водителот откри и како тие двајца се запознале.

- Се запознавме во утринската програма што ја водев јас, каде тој гостуваше и свиреше на гитара. Потоа одев на неговите настапи по клубови, а потоа почна емисијата „Балкан нет“, Маринко беше водител од студиото на „Пинк“ во Подгорица, а потоа го зацврстивме пријателството и станавме неразделни. Подоцна, на ред дојде проектот „Фламингоси“. Заедно смисливме како ќе се викаме, како ќе се облечеме, каква музика ќе свириме.

- Секако. За мене е нормално дека тој број да е сè уште е таму. Илјада пати ми се причинило дека го гледам на улица. Посебно кога некој ќе ми попомине на мотор и ќе забележам дека му се штрчи косата од под кацигата, а потоа го паркира моторот слично како него. Ми се случи релативно неодамна и мислев дека е Маринко. И тоа не е изненадувачки бидејќи тој сè уште е тука за мене. Јас сум во контакт со неговото семејство онолку колку што дозволуваат времето и обврските. Знаат дека можат да се обратат кај мене за сè што им треба и дека ќе направам сè што е во моја моќ за нив – заврши водителот.