Психолог открива: Како да препознаете дека детето сака да се самоубие

- За родителите знак на претпазливост е било каква промена во однесувањето на детето, од промена на моделот на спиење, хранење, дружење, изолација или идеи што звучат чудно или застрашувачки - вели психологот Бранкица Саjиќ Миленковиќ

Последните недели неколку дечиња се самоубија во соседна Србија, деца на прагот на пубертетот, но и адолесценти кои кренаа рака против себе.

Седумнаесет годишно девојче од околината на Варварин го загуби животот откако скокна од Детското одделение на зградата на Општата болница во Крушевац. Лекарите направија натчовечки напори да ја спасат, но повредите што ги здоби беа исклучително тешки.

Дипломираниот студент Д. И. (18) од околината на Пожега се обеси во сопствената куќата. Несреќната мајка, која ја видела оваа ужасна сцена по враќањето од работа, веднаш повикала лекари, но за жал нејзиното дете не било спасено.

Тинејџерот М.Ј. (17) си го одзеде животот со бесење во шупата од семејната куќа во Варварин.

Тинејџерот Драган Д. (15) изврши самоубиство скокајќи во Тамиш. Оставил проштално писмо, a на својот најдобар другар му рекол дека неговиот живот го изгубил значењето.

Кон крајот на минатиот месец, деветгодишно момче беше пронајдено обесено во неговата соба во Раковица. Оваа трагедија најверојатно е последица на учеството на момчето во предизвик на „ТикТок“, поради што почина и десетгодишно девојче од Италија. Трагедиите се секако неизмерни, особено затоа што станува збор за помлади деца кои немаат капацитет да го проценат ризикот и последиците што може да ги предизвикаат.

Под засега неразјаснети околности, почина и Јован Веселиновиќ (18) во Ниш.

Психологот Бранкица Шаćиќ-Миленковиќ, за српски „Телеграф“ зборува за тоа што ги тера младите луѓе да кренат рака против себе и дали родителите можат да го препознаат моментот кога нивното дете ќе развие самоубиствени мисли.

Причината може да биде секоја психолошка криза

- Детските самоубиства се реткост, но за жал се случуваат почесто со момчиња отколку со девојчиња - вели психологот Бранкица Шаjиќ-Миленковиќ за Телеграф.

- Причините можат да бидат различни, од депресија, преку шизофренија, до семејни проблеми, болести, сиромаштија, самоубиствени членови на семејството, нарушени социјални односи, злоупотреба, занемарување, страв ... Општо земено, секоја ментална криза може да биде причина. Се разбира, колку е помлада личноста, толку е поограничена за неговиот заклучок за тековните настани, без оглед за кои настани станува збор.

Според неа, децата и адолесцентите ги доживуваат настаните на подраматичен начин отколку возрасните. Затоа, заклучоците што ги извлекуваат и значењата што ги придаваат на настаните честопати се погрешни.

Кога да побарате стручна помош

- Секоја промена во однесувањето на детето е всушност знак на претпазливост за родителите - истакнува психологот. - Промени во моделот на спиење, јадење, дружење, изолација, тага, очај, страв, појава на некои идеи што звучат чудно или застрашувачки. Никогаш не треба да игнорираме какво било споменување на самоубиство и да го припишеме на периодот во кој се наоѓа детето, туку сфатете го сериозно и консултирајте се со психолог или детски психијатар.

Психологот Шалјиќ - Миленковиќ истакнува дека колку е помладо детето, толку е полошо неговото разбирање за последиците, односно конечноста по некое дело.

- Родителите остануваат скршени кога ќе сфатат дека, на пример, причината за изборот на детето да си го одземе животот е нешто што можело да се реши - социјална ситуација, семејна ситуација, нешто што не го знаеле одмилион и една причини. Најлесно е да се осуди, а најтешко е да се разбере - заклучува психологот.

Извор: telegraf.rs

Можеби ќе ве интересира: