Ана Бунтеска: Како никогаш и да не сме постоеле

Добивај вести на Viber

Не зборуваме

Избегнуваме да говориме за се’ што важно ни е

А ломотиме без престан за времето

Или последните вести на телевизија

Ги вртиме истите муабети

Ко на лента ставени

Не гледајќи се в очи

За да не мора да си признаеме дека се лажеме

Секој сам себе а и оној карши

Не зборуваме

Одамна не зборуваме

Ти и јас

Сме заборавиле да делиме

Сме изумиле смеејќи се да се надмудруваме

И затоа ломотиме

Како изгребана лонг-плеј плоча сме

Која секојпат на истото место прерипува

И неколку тонови наназад оди

Дур еден ден не ти се смачи

Дур еден ден не ми се приблуе

Та ја џиткосаш в ѓубре

Или ја скршам на парчиња

Ете такви сме ние двајца

Дур еден ден и спомените еден за друг

Во првиот контејнер не ги фрлиме

Ех

Одамна не сме она што бевме

А уште помалку она што сакавме да бидеме

А сега веќе сум заборавила

Не паметам ниту како дотука стасавме

Можеби сум остарела

А можеби само сум сакала умов да го исчистам

Само знам дека повеќе немаме што да си кажеме

И избегнуваме в очи да се пулиме

Оти живот појќе во нив немаме

Ама устите како навиени ни работат

За случки кои и да не се случеле, сеедно ќе е

И сонувам за тоа дека еден ден ќе замолчиме

Дека туку така ќе речеш “доста е”

И за рака ќе ме повлечеш до себе

Толку блиску за да не знам телото кај ти завршува

Толку блиску за да не знам телово кај ми почнува

И ќе танцуваме во молк

Во таа едноставна тишина која сите муабети ќе ги замени

Во која и двајцата малку ќе здивнеме

За да ја ставам главата на рамото твое

И ти дозволам да ме водиш без да мрчам

Сонувам како секој на своето се враќаме

Назад

Толку назад за повторно еден со друг се најдеме

И грешките како вирови на пат да ги прерипаме

А болката мудро да ја заобиколиме

Ете тоа го сонувам дури во усните ти зјапам

Повеќе и не те слушам

Туку само ги гледам како се отвораат и затвораат

А и моите упорно и упорно дробат

Дур полека еден од друг се оддалечуваме

Дур не се заборавиме

Како никогаш и да не сме постоеле

Како да не сме си се случиле

За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска 
 Фото: Александар Колов