Се провираме во судбината на ткаенините
крцкањето на вратата ни го отвора денот
со чевлите ги туркаме златните парички на есента
ги игнорираме меурчињата на немирот
растурени во воздухот
крцкањето на вратата го затвора денот
тивкиот сон ме очекува на перница
а мојата сенка умира во пепелникот.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
