5 емотивни рани од детството кои остануваат и кога ќе пораснеме

Секој од нас во детството доживеал некоја непријатност на која и денес се сеќава, која оставила длабока трага и тоа е природно. Меѓутоа, ако ситуациите кои ве повредувале биле чести, тогаш тие оставиле емотивни рани кај вас.

Проблемите што ги доживеавме во детството го одредуваат квалитетот на нашиот живот како возрасни. Тие можат да влијаат и на моделот на воспитување што нашите деца ќе го усвојат утре, како и на тоа како се соочуваме со неволји.

Некако од тие емотивни рани или болни искуства од детството создаваме дел од нашата личност.

1. Страв од напуштање

Осаменоста е најлошиот непријател на оние кои биле напуштени во детството. Тука потои константен фокус на недостатоците, кои ќе ги наведат оние кои страдале да ги напуштат партнерите или проектите додека се уште е рано, од страв дека тие ќе бидат напуштени.

Тоа е некако како „Ќе заминам пред да ме оставиш“, никој не ме поддржува, не можам да го поднесам сето ова „ако заминеш, не се враќај“…

Луѓето кои доживеале напуштање во детството треба да работат на нивниот страв од осаменост, страв од отфрлање и невидливи бариери за физички контакт.

Раните предизвикани од напуштање не се лекуваат лесно. И самите ќе станете свесни кога раните ќе почнат да зараснуваат и кога ќе исчезне стравот од понижување и кога ќе се замени со внатрешен дијалог кој е позитивен и полн со надеж.

2. Страв од отфрлање

Бидејќи е длабока рана, предизвикува внатрешно отфрлање. Размислуваме за она што сме го доживеале, за нашите мисли и чувства.

Кога ќе се појави, може да биде под влијание на повеќе фактори, како отфрлање на родителите, семејството или себеси. Тоа создава чувство на отфрлање, негативни мисли, чувство на непожелност, што доведува до потценување на себеси.

Човекот кој страда од ова болно искуство чувствува дека не заслужува наклонетост или разбирање од никого и се изолира во својата внатрешна празнина поради стравот од отфрлање. Веројатно, доколку сте ги имале овие проблеми во детството, ќе бидете „недостижна“ личност.

Затоа, потребно е да поработите на вашиот страв, на вашите внатрешни стравови и ситуации кои создаваат паника.

Ако ова е вашиот случај, размислете сами, преземете ризик и донесете одлука за себе. Сè помалку ќе ве вознемирува тоа што некои луѓе се оддалечуваат од вас и тоа нема да го сфатите лично, едноставно понекогаш ќе ве заборават.

3. Понижување

Оваа рана настанува кога, во различни моменти, чувствуваме дека другите не го одобруваат она што го правиме и не критикуваат. Овој проблем можете да го пренесете дури и на вашите деца, велејќи им дека се невоспитани, безобразни и непристојни, а тоа ја уништува самодовербата на детето.

На овој начин, типот на личност што се создава со оваа фреквенција, станува „личност која зависи од другите“. Можете да прифатите „тирански“ и егоистички став како одбранбен механизам, а можете да ги понижувате другите за да создадете оклоп за да се заштитите себеси.

Ако сте ги имале овие искуства, треба да работите на вашата независност, на вашата слобода, на разбирање на вашите потреби и стравови, како и на вашите приоритети.

4. Измама и страв од доверба на другите

Овие чувства се јавуваат кога детето се чувствува измамено, особено од еден од неговите родители кој не го испочитувал даденото ветување. Тоа доведува до недоверба што произлегува од овој проблем може да се претвори во завист и други негативни чувства, како и чувство дека не го заслужуваат она што им е ветено и она што го имаат другите.

Овие проблеми во детството создаваат сомнителни луѓе и луѓе кои секогаш сакаат да имаат се за себе. Ако сте страдале од слични ситуации во вашето детство, веројатно ќе имате потреба да вршите некаква контрола врз другите, што обично се оправдува со силниот карактер.

Овие луѓе ги признаваат своите грешки поради начинот на кој реагираат. Тие треба да работат на трпение, толеранција, како и да научат да бидат свои и да бидат одговорни за своите постапки.

5. Неправда

Тоа настанува во контекст кога луѓето кои се грижат за децата се ладни и авторитативни. Во текот на детството, прекумерните барања кои ги преминуваат границите создаваат чувства на неефикасност и безвредност, како во детството, така и во зрелоста.

Директна последица на оние кои претрпеле неправда е ригидноста, бидејќи овие луѓе ќе се обидат да станат многу важни и да освојат голема моќ. Ова веројатно ќе доведе до создавање на фантазија за ред и перфекционизам, како и неможност да бидат сигурни во одлуките што ги носат. Треба да работите на доверба и ментална сила, обидувајќи се да бидете што е можно пофлексибилни и да им верувате на другите.

ФОТО: фрипик