Црната вдовица од Зрењанин: Вера на ист начин убила 35 мажи, меѓу кои и сопствениот син (ВИДЕО)

Добивај вести на Viber

Најголем број нејзини убиства се случиле во Велики Бечерек, денешен Зрењанин, а во 1972 година влегла во Гинисовата книга на рекорди, иако неофицијално, како жена која убила најмногу луѓе – неверојатни 35.

Вера Ренци, попозната како Црната вдовица, беше една од најсуровите жени во историјата на човештвото. Во 1920-тите, таа отрула 35 мажи, меѓу кои и нејзините двајца сопрузи, многубројните љубовници и сопствениот син. Сите ги испратила во смрт со арсен.

Нејзината приказна првпат беше објавена во САД во мај 1925 година. Подоцна често се пишуваше за тоа, но секогаш без точни податоци.

Според некои извештаи, Вера е родена во Букурешт во 1903 година, но со оглед на некои подоцна откриени датуми поврзани со убиствата што ги извршила, поверојатно е дека е родена на крајот на 19 век. Нејзината мајка починала кога имала 13 години, а со татко и се преселила во денешен Зрењанин, каде одела во интернат.

Пред нејзиниот 20-ти роденден се омажила за богатиот австриски банкар Карл Шик, кој бил многу постар од неа. Со него го добила синот Лоренцо. Таа постојано останувала дома со детето додека нејзиниот сопруг работел, па почнала да се сомнева дека ја изневерува. Немала докази дали нејзините сомнежи биле оправдани или плод на нејзината имагинација, сепак Вера не можела долго да издржи. Љубомората ја „проголтала“, па една вечер во налет на љубомора одлучила да му стави арсен во виното на сопругот и така да го убие. Телото го сокрила, а на пријателите, роднините и соседите им кажала дека сопругот ги оставил неа и синот и отишол да живее кај љубовница, па така успеала да ги разбуди симпатиите на околината. Една година откако сопругот ја „напуштил“, на сите им соопштила дека слушнала дека нејзиниот сопруг доживеал трагична сообраќајна несреќа.

Оваа приказна за наводната сообраќајна несреќа на нејзиниот сопруг во бегство и послужи како алиби за повторно да се омажи. Нејзиниот нов избраник бил маж кој и бил многу поблизок по години, но речиси ништо не се знае за неговиот идентитет. Се раскажува дека нивната врска била бурна и дека Вера уште еднаш се посомневала дека нејзиниот избраник има вонбрачни афери.

По неколку месеци брак, исчезнал и нејзиниот втор сопруг. Повторно им кажала на пријателите и семејството дека сопругот ја оставил. Бидејќи беше неверојатно доследна на нејзиниот шаблон, кој толку добро функционирал првиот пат, Вера им објави на оние околу неа дека добила писмо од нејзиниот сопруг кој и рекол дека засекогаш ја напушта. Како што е познато, ова и бил последен официјален брак.

Вера не се омажи повторно, туку почна да води многу бурен љубовен живот. Низ нејзината куќа продефилирале многу љубовници. Имала афери со оженети мажи, но и многу отворени врски со млади момци. Во нејзиниот кревет доаѓаа мажи од различни општествени класи. Таа немала проблем ниту со нивната национална и верска припадност. На Вера и било важно што страсно ја посакуваа и секогаш тоа јасно ѝ го велеле.

А она што ги обедини е фактот што исчезнаа по неколку месеци, недели или дури денови на запознавање.

Ако била со маж во отворена врска, што значи дека градот ги видел заедно, таа подоцна би рекол дека се неверни или дека ја напуштаат, со што ќе го оправда нивното исчезнување. Вера беше како женка богомолка: Кога ќе завршеше авантурата, ќе го проголташе партнерот, т.е. ќе го отруеше со арсен.

Којзнае колку долго ќе траеше ова, доколку сопругата на еден од нејзините љубовници не се посомневаше дека нејзиниот сопруг ја изневерува и реши да го следи. Патот ја одвел до резиденцијата на Вера, по што тој повеќе не се вратил. Неговото исчезнување жената го пријавила во полиција, која почнала да истражува што се случува.

Кога влегле во винарската визба на имотот во кој живеела Вера, а кој го наследила од својот прв богат сопруг, пронашле 32 незакопани ковчези. Во секој од нив имало труп на човек во фаза на распаѓање.

Вера е уапсена и приведена.

На рочиштето таа признала дека отрула 32 мажи со арсен бидејќи се сомневала дека и биле неверни или дека изгубиле интерес за неа. Таа, исто така, рече дека уживала да седи во фотелја опкружена со „кутии“ во кои се наоѓаат сите нејзини поранешни додворувачи. Според една верзија, Вера рече:

- Сакав да бидам последната жена во нивниот живот.

Таа признала и дека ги убила и двајцата мажи со кои била во брак, како и синот Лоренцо.

Наводно, кога нејзиниот син дошол да ја посети, случајно ги открил ковчезите во винарската визба и и се заканил дека ќе ја пријави во полиција, а потоа почнал да ја уценува. Таа го отрула и го закопала неговото тело.

Сепак, постои и верзија која тврди дека Лоренцо не ги нашол мртовците, туку дека се плашела да не се ожени и да ја остави, па решила да го убие. Додека тој умирал, таа го држела во раце и на тој начин, таа била последната личност во животот што го прегрнала.

Некои извори велат дека оваа приказна е измислица бидејќи нема материјални докази кои би ја потврдиле нејзината веродостојност, но факт е дека се пронајдени докази дека жена со ова име навистина живеела во Зрењанин и дека подоцна документите за неа биле изгубени во војната.