„Го носев на раце во болница, а ме известија дека починал“: Водителот на „Ѕвездите на Гранд“ никогаш не ја заборави оваа трагедија

Добивај вести на Viber

Големата трагедија на Воја Недељковиќ му го одбележа животот, а во една прилика отворено проговори за тоа

Водителот Воја Недељковиќ, кој ја води најпознатата музичка емисија на Балканот „Ѕвездите на Гранд“ постојано е насмеан, а ретко зборува за својот приватен живот. Меѓутоа, во една прилика раскажа шокантни детали од својот живот, а се присети и на загубата на својот татко, која многу тешко ја поднел.

- Тоа беше 1999 година, чудна година, одвратна, која од сите тие години би ја ставил во фиока да можам, за да не ја гледам повеќе. Пред се‘, поради се‘ што ни се случи со бомбардирањето и уништувањето на нашата земја Србија и второ, минувањето низ болест со татко ми. Имаше тумор уште во 1993 година, па донекаде беше излечен, а потоа во 1998 година мислејќи дека е нешто со желудникот, радиологот му кажал дека не е, дека е повеќе или помалку рак на белите дробови. Потоа сфати дека е така, а потоа почнавме да се обидуваме да решиме се‘, тој беше на зрачење. Значи има зрачење, нема зрачење поради бомбардирањето и рестрикциите за струја. Го носев на онкологија - изјави тогаш Воја. 

Тој го носел својот татко во раце во болница

Воја тогаш откри дека со свои раце го носел својот татко во болница и дека последен пат разговарал со него.

- Тие денови беше навистина лошо, беше почеток на октомври 1999 година. Трагичниот бомбашки напад помина, нам почна да ни доаѓа памет, не работевме, се снаоѓаме за живот и други работи. Ме повика Жика од Жана и Јелена да ја направам промоцијата на албумот „Пријатели“ во хотел Хајат, која беше на 15 октомври. Седнавме на 14, се смеевме многу, уживавме во некои анегдоти. На 15-ти, следниот ден, тој ден, на татко ми му се слоши и го однесов во болница, во Клинички центар, на раце со болничарите и уште малку разговарав со него. Не можев веднаш да си одам дома. Отидов дома, разговарав со пријател, не можев да заспијам, спиев неколку часа. 

- Одам на работа, одам во Хајат, ми се јавува мајка ми и ми кажува дека татко ми починал. По моја дискреција, сепак одам кон Хајат, застанувам таму, тоа се таканаречените очекувани-неочекувани смртни случаи. Не се запрашав што е подобро или што е полошо, дали може да се зборува за смртта. Дали смртта се случува ненадејно и те шокира или смртта што ја чекаш секој ден - објасни тогаш водителот и додаде:

- Влегов во Хајат. Жика веднаш препозна од моето лице дека нешто не е во ред и праша „Еј старче, што е работата“, јас реков „Ништо, само дај ми малку виски, малку алкохол“. Не кажав веднаш. Беше договорено да имам Че Гевара капа. И додека го правев тоа, работев со едно чувство на тага и гордост што ми го даде татко ми. Сè се измеша - рече Воја.


Фото: Youtube - screenshoot