Имала рак на матка кој ѝ метастазирал на коските: Лекарите ја испратиле дома да умре, а потоа најпознатата балканска билкарка во природа нашла помош

Добивај вести на Viber

Матија Пауновски беше најпознатиот фитотерапевт и билкар на Балканот. Родена во 1934 година во Горанци кај Мостар, во рударското семејство Мариќ, како прво од деветте деца, го добила името по нејзината баба, мајката на нејзиниот татко, која во 1850-тите се занимавала со лековити растенија.

Матија уште како мало девојче со баба си одела на магичните херцеговски ридови со опојни мириси. Беше заинтересирана за диви цвеќиња и растенија. Запознала стотици од нив. Не само како изгледаат, туку и зошто се на овој свет, какви се нивните својства, како можат да му служат на човекот... На почетокот, се разбира, таа немала поим дека тоа ќе ѝ стане животна цел, начин на кој ќе им помога на другите. Кога постарите и рекле: „Учи, не знаеш за што може да ти требаат“, таа не обрнувала многу внимание. Се до еден ден.

Чудесната приказна за Матија Пауновски започнува во 1971 година, кога докторот ја „отпишал“ поради рак на матката и метастази кои се прошириле на коските и другите ткива. Била отпуштена од болница без никаква надеж. И покрај најмрачните прогнози, предавањето не било опција - таа се впуштила во борбата што и го промени животот. Децата, сопругот, нејзината мајка и баба отишле на ридовите да берат билки.

Зелената магија на Херцеговинските ливади

„Ме лечеа најдобрите специјалисти во Мостар и Загреб. Бев оперирана, но немаше подобрување. Се сетив на предупредувањето дека можеби ќе ми треба знаење за билките“, изјавила во една прилика Матија.

„Им реков на моите домашни да не очајуваат. Ги испратив децата по ридовите да берат билки. Ги подучував што да прават, како да ги одберат. Секој ден, додека росата беше на ливадите. Немав време да ги правам, само цедив сокот. Не знаев ни како што и колку да земам. Сето тоа беше случајно, по некој внатрешен импулс. Кога немаше добар вкус, размислував како да го направам подобрар. Почнав да мешам сок од одредени билки со мед, вистински херцеговски мед. Смислував како да си помогнам и успеав. Но и тогаш, како и сега, не ја негирам науката, медицината“, рече Пауновски.

По осум месеци борба, таа отиде кај лекарот кој ги видел резултатите со неверување. Анализите покажале дека карциномот исчезнал и дека Матија е сосема здрава жена.

„Најпрво почувствував дека ми се враќа силата, дека ми се враќа расположението. Почнав да се дебелеам, па ме предупредија дека ќе ја изгубам линијата. Мислев, каква линија, какви бакрачи! Влогот беше многу поголем, здравје, а уште повеќе – живот. Ако луѓето не можеа да ми помогнат, природата ми помогна. Конечно, таа дава живот. Зошто не и здравје?"

Секоја болест има своја билка

Матија Пауновски наскоро решава да им помогне не само на најблиските, туку и на сите луѓе за чии здравствени проблеми има потенцијално решение.

„Кога си помогнав себе си, ветив дека ќе им помагам на другите колку што можам, дека ќе учам за да можам да го правам тоа што подобро. Во тоа сум како баба ми по мајка. Таа многу добро ги познаваше растенијата. Таа ми рече: „Билките се берат меѓу двете Богородица. Се врзуваат во снопови и се чуваат во сенка“. Тие растенија одвреме-навреме ги вареше во земјен котел, ги даваше на своето семејство да ги испие, заради здравје, и самата го пиеше. Ако слушнала дека некој се разболел во селото, му ги нудела своите билки. Се сеќавам на нејзините зборови: Жалфијата е добра за белите дробови, а дивото нане за црниот дроб“, се присетила Матија во една прилика.

Нејзините пријатели ја опишаа како извонредна жена со авантуристички дух полна со љубов и хармоничен однос со природата. Собирала информации од целиот свет, се усовршувала со јужноамерикански Индијанци, била почитувана членка на Американската асоцијација за природна медицина, учесник на светски конгреси, носител на бројни признанија, награди и пофалби.

„Постепено почнав да создавам свој систем за лекување“, напиша таа во една од нејзините книги.

„Создадов свои рецепти почнувајќи од соковите од свежи билки како најважна состојка. Од тој првичен став не се откажав ни подоцна. За секоја болест најдов соодветен вид на сок. Затоа што секоја болест има своја билка“.

И по Матија, Матија

„Да не ја пасев тревата, немаше да бидам овде денес“, рече Пауновски во едно од нејзините последни телевизиски интервјуа.

По смртта на Матија на 10 јуни 2013 година, работата ја презеде нејзиниот син Миленко Пауновски, чија безрезервна поддршка ја имаше во текот на целиот живот. Како угледен и семеен човек, му беше важно да ја продолжи традицијата. Своите деца ги запознал и со светот на лековитите растенија, обидувајќи се да им го пренесе своето богато знаење и искуство.

„Задачата на мене и на мојот син е да им помагаме на луѓето, да го избркаме од нивното тело злото што ги убива, а античката медицина има решение за се. Се откажувам само ако моите билки не можат да помогнат. Има и такви случаи. За среќа, ги има малку. Повеќето од нив, сепак, моите билки помагаат“, изјави Матија.

Миленко Пауновски ја надмина мајка си во подготовката на билни препарати. „Мојот син знае сè исто како мене, и многу повеќе од мене“.

Фото: Приватна архива
Извор: Zena.blic.rs