Кристина на 3 ја напуштиле родителите и завршила во детско СОС село, а на 6 години добила тешка дијагноза: Денеска е доказ дека човекот може да ги надмине сите препреки
Животната приказна на Кристина Ивануш е неверојатна инспирација и доказ дека и најтешките околности не се пречка за напредок и раст, доколку човек има волја и ментална сила
Оваа Хрватка има 25 години, работи и студира во исто време, има многу хобија и богат социјален живот, но нејзиното детство беше со километри далеку од среќно и „нормално“. Имено, Кристина имаше само три години кога нејзината мајка ги остави неа и нејзината сестра.
Набрзо ги чекаше нов голем удар - ги остави и татко им, а девојчињата завршија во детското СОС село Лекеник. Таа неодамна во емисијата „Добро утро, Хрватска“ зборуваше за своето детство, но и за тоа како сето тоа го надминала, и како живее денес.
„Фала му на Бога што мајка ми го напушти нашето семејство затоа што тоа беше единствената исправна работа што можеше да се случи бидејќи е многу лошо кога детето ќе порасне во дисфункционално семејство. Фала му на Бога, бев многу мала, имав само три години, па не се сеќавам на многу работи, но сестра ми веќе има малку меморија... Беше малтретирана физички и психички, па тоа не е средина за две мали деца“, вели оваа преубава девојка на самиот почеток.
„Бев мала, не знаев што се случува со мене и каде одам. Се сеќавам на многу убави моменти. Имавме СОС мама, во нашата куќа беше СОС мама Гордана која се грижеше за нас. Ги имавме сите видови активности, бев вклучена во драмската секција, виолина... Уживав во драмската група, сакав да глумам, да рецитирам, па со сестра ми имавме безгрижно детство“, додава таа.
На шестгодишна возраст, на Кристина ненадејно ѝ се слоши - ѝ беше дијагностицирана полирадикуларна невропатија, а како резултат на тоа едвај оди. Но, таа ја надмина и оваа животна пречка и официјално е здрава од 18-годишна возраст!
„На шест години се чувствував како животот да престанал, повеќе не можев да возам велосипед, ролери, да се дружам со пријателите... Животот ми се претвори во болници, лекари, дијагнози, не можев да стојам на нозе. Добив една многу чудна дијагноза. Тоа се вика полирадикуларна невропатија, болест на периферните нерви, па на шестгодишна возраст започна моето патување низ болниците. Фала му на Бога, на 18-годишна возраст повеќе ја немав таа дијагноза, сега здрава сум и можам сѐ“, објаснува таа.
Оваа 25-годишна убавица нагласува дека денес знае да цени сѐ што ѝ нуди животот и дека нејзината мотивација е самиот живот.
„Би рекла дека детството што го имав ме научи да ги ценам сите работи во животот. Кога детето има сѐ во животот, ќе биде тешко да цени некои мали нешта, додека ние немавме сè... немавме родители, но имавме некои други работи. Би рекла дека не е сѐ во животот наш избор, но како ќе живееме со него е наш избор. Тоа е нешто што ме турка низ животот. Не беше мој избор да ги изгубам моите родители, но не е крај на светот. Мој избор е како ќе продолжам да го градам мојот живот. Треба да продолжам да се борам, тоа не е најлошото што може да се случи. Мојот живот е мотивиран од фактот што почнав од нула, од самиот почеток, а секој успех ме турка понатаму. Завршувам со маркетингот и комуникациите, сакам во слободното време да тренирам, да одам на часови за јавање, да се дружам со пријателите и да работам како студентка“, заклучи Кристина.
Извор: zena.blic.rs
