Мама секогаш ми зборуваше...
Кому, ако не на нашите мајки, да сме
благодарни за тие зрнца мудрости што ги добиваме во текот на нашите животи...
Кога бев мала, мајка ми ми велеше: Не биди себична и споделувај се со твоите пријатели, но секогаш имај на ум, кој доаѓа кај тебе само за бонбони. Тој не ти е пријател.
Кога си играв во песокот, мајка ми ми велеше: Ако јадеш песок, нема да има место за сладолед.
Додека одев на училиште, мајка ми ми велеше: Учи го своето дете, за да работиш она што го сакаш, а не она што мораш.
Кога ме запиша во музичко училиште, мајка ми ми рече: Играњето во дворот ќе заврши за неколку години, а музичкото образование ќе ти остане засекогаш.
Кога ме запиша на балет, мајка ми ми рече: Не мора да станеш балерина, но правилното држење ќе ти ја зголеми самодовербата и ќе ти додаде 10 см висина.
Мајка ми кога бев многу млада ми велеше: Љубовта е прекрасна, но пред се, научи да се сакаш себеси.
Мајка ми велеше: Ако веќе разговараш со оние што не те сакаат, тогаш, тоа нека биде со добро вино.
Кога плачев, мајка ми ќе ми речеше: Кого сожалуваш? Себе? Извлечи поука од сето ова! Од останатото, ќе добиеш брчки пред време.
Кога се разведував, мајка ми ми рече: Човечки е да се греши, но најбитно е да се исправат грешките. Сега мораш да го фрлиш овој капут и да купиш нов.
Мама ми велеше: Се додека сум жива ќе се справуваме со се заедно, но еден ден ќе мораш да продолжиш без мене.
Мајка ми цел живот ми велеше: Немој да го даваш последното, немој да зависиш од никој. Дај само онолку колку што можеш, а пред се сметај на себе.
Знам дека не бев секогаш идеалната ќерка, но мајка ми секогаш ми велеше: Се гордеам со тебе, мое најдобро и најмило дете!
Мама беше во право...Фото:Freepik
