Најубавата Југословенка некогаш била толку убава што другите девојки сакале да ја допрат за да се осигурат дека е вистинска: Заврши трагично

Никој во земјите од поранешна Југославија, дури и кога бевме под исто знаме, не го повторил успехот на убавата Никица Мариновиќ од Дубровник, која го освои високото второ место на изборот за Мис на светот во Лондон во 1966 година. Животот на најубавата Хрватка беше како филмска бајка со холивудски заплети и разрешници, но таа заврши на шекспировски начин - крајно трагично.

Како што е познато денеска, Никица сосема случајно се нашла на изборот - женскиот неделник „Базар“ се вклучи во изборот за Мис Југославија, а бидејќи главната уредничка не била задоволна од пријавените кандидатки, таа решила да оди самата во потрага по анонимни убавици.

Во потрагата наишла на Никица Мариновиќ, тогаш сè уште малолетна средношколка, па имала тешка задача да ги убеди нејзините конзервативни родители да ѝ дозволат да ја покаже својата убавина на цела Југославија. Никица и самата била срамежлива, па долго се двоумела дали да се појави во дводелен костим за капење, а попуштила дури кога ја притиснале тогашните носители на лиценцата за Мис на светот.

Во Лондон ја пречекале како божица - таа била прва дама од земјите од социјалистичкиот блок и пријатно изненадување. Сите очекувале жена со груба надворешност, можеби дури и мажествена, а Никица беше олицетворение на дама и ангелски убава.


И денес се паметат шпекулациите дека титулата и побегнала само затоа што потекнува од комунистичка земја, а наводно публиката со очигледно незадоволство ја дочекала одлуката дека Никица не е победник. Наводно, дури и тогашната победничка, Индијката Реита Фариа Павел, била убедена дека Дубровничката ќе победи, како и сите други натпреварувачи - кои исто така биле маѓепсани од нејзината убавина.

Откако ја освои планетата со својата убавина, Никица се преселила во Белград. Интересно е што таа го одбила познатиот режисер Роберт Роселини кој ѝ понудил улога во неговиот филм, но почувствувала дека не е подготвена за суровата холивудска индустрија.

Во српската престолнина оваа млада дама се заљубила во писателот и режисер Вук Вуч, а оваа љубов била крунисана со брак и раѓање на нејзиниот син Ѓорѓе. Сепак, по неполни пет години следел развод, но на оваа фатална жена никогаш не и недостасувале додворувачи... Набрзо во нејзиниот живот се појавил познатиот режисер Здравко Шотра на кого исто така го кажала судбоносното да, а парот го добил синот Марко. И овој брак не траел - следел крах во 1980 година.


„Не бев првиот што се заљуби во првата придружничка на Мис на светот, ме покани на снимање - се заљубив за време на снимањето. Луѓето околу мене беа љубоморни на мене поради Никица. Тие ми кажуваа секакви работи. Тешко е, имено, да се зачува интимноста на уметничкиот брак, а тие малкумина што успеале значи дека тие луѓе имале доволно мозок. Јас немав и за тоа многу ми е жал “, рече тогаш Шотра.

По два разводи, Никица се повлече од јавниот живот и се посвети на својот бизнис - имала мал бутик на улицата Кнез Михаилова кој бил многу популарен, многумина оделесамо да ја видат. Нејзиното име сè помалку се споменувало, а во еден момент буквално и се изгубила секаква трага и имало тажни гласини како онаа дека е во тешка депресија, дека често посетува психијатар и дека останала без пари... Наводно живеела многу осамен живот и ги изгубила сите контакти дури и со нејзините најблиски пријатели, а оние што останале со неа тврделе дека е многу несреќна и дека Дубровник страшно ѝ недостасувал, особено за време на војната.

Дека тоа е навистина точно, сведочи една од нејзините последни колумни објавена во магазинот „Време“, која ја посвети на родниот град, а можеби реченицата „Живеам и копнеам по Дубровник, тоа сум јас!“ најдобро опишува како се чувствувала.

Во ноември 2008 година, Никица решила да ѝ застане на патот на нејзината агонија - испила смртоносна доза апчиња за спиење, а зад себе не оставила проштално писмо или порака. Таа имаше 61 година.


Фото: Youtube/Instagram

Видео: Youtube