Работела како принцеза во Дизниленд: Девојка откри каква тортура поминувала во „Најсреќниот град“
Работа во град на Дизни што вклучува одење по улиците во кралски фустани на Princess or Belle from Beauty and the Beast и забавување гости
Таа работа можеби изгледа како работа од соништата. Сепак, од перспектива на вработените на „најсреќното место на Земјата“ изгледа поинаку.
„Морате секогаш да бидете насмеани, не смеете да покажувате тага или нервоза“, вели една жена која работела како принцеза на Дизни.
Хантер Хаг работел во Дизни во Калифорнија шест години. Оваа 30-годишна девојка решила да зборува за тоа како навистина е да се работи во познат град и зошто тоа за неа било трауматично искуство.
Како да станете принцеза на Дизни?
Хантер открилa дека луѓето кои работат во градот не смеат да зборуваат за своите работни места, особено кога се ангажирани да играат лик на Дизни. Компанијата ги контролира социјалните медиуми на своите вработени, па тие мора да бидат многу внимателни за тоа што објавуваат. Коментарите исто така се модерирани. Дури и комплиментите можат да бидат контроверзни затоа што, како што открива Хантер, сите се однесуваат на ликот кој го игра вработениот, а не на вистинската личност.
Како изгледа кастинг за принцеза на Дизни?
„Се работи за тоа како изгледате. Стоите во ред со 100 други луѓе, а менаџерите за вработување само ве гледаат“, објаснува Хантер.
„На денот кога ќе почнете да работите, треба да изгледате точно како на кастингот. Без пирсови, без тетоважи, нерамномерен тен. Не можете ни да ги фарбате ноктите. Ако рацете ви се дебели или имате акни, нема да ја добиете работата“.
Хантер додава дека костимите што таа морала да ги носи неколку часа шест дена во неделата биле неудобни и многу тешки.
172 посетители на час
Обуката за принцеза трае околу четири дена. За тоа време, девојките заедно со тренерот ја набљудуваат работата на другите луѓе. Тие учат и како правилно да се шминкаат. Ако бојата на очите им е различна од нивниот карактер, мора да носат контактни леќи. „Мора да поздравувате 172 гости на час. Дизни мислеше дека тоа е магичен број. Добивате специјален уред каде што го пишувате бројот на луѓе со кои сте се збогувале. Ако одите под „магичниот број“, ќе добиете предупредување. По четири опомени добиваш отказ“.
Хантер се сеќава дека еден ден и било камен студено, но не ѝ било дозволено да носи капут.
„Застанав пред ресторанот во фустан без раменици и ги поздравував гостите. Бев многу студена, очите ми се насолзија, но менаџерите на ресторанот не ми дозволија да облечам ништо над него. Кога отидов во задната соба за време на паузата не можев да најдам капут. Мислам дека ми го криеја. Се сликав со децата плачејќи и треперејќи од студ. Фотографот со кој работев рече дека ресторанот ги продава сликите за 35 долари. Кога принцезата го носи палтото, продажбата на фотографиите паѓа за 30%.
„Тие ја контролираа нашата тежина“
На секои осум месеци вработените мораа да се јавуваат на преглед. Се проверуваше дали сè уште одговараат на ликот што го толкуваат, што во пракса значеше дека имаат иста градба како денот кога биле ангажирани и дека се уште изгледаат доволно млади.
„Стандардите за телесна тежина што Дизни им ги наметна на своите вработени можеби беа погодни за можни нарушувања во исхраната, депресија и анксиозност“, смета Хантер, додавајќи дека постојаното управување со тежината е „физички и ментално исцрпувачко“ за неа.
„По првата недела на работа, лицето буквално ме боли од постојаната насмевка. Не можете да го промените изразот додека вратата од просторијата за одмор не се затвори зад вас. Дизни не сака слики на кои не се смееме“.
Морничави татковци
Принцезата на Дизни зборува и за татковците кои ѝ шепотеле валкани работи на уво додека нивните деца се сликале.
„Не можете да направите ништо, мора да одговорите учтиво. Мојата пријателка беше Заспаната убавица. Еден од татковците ја стави раката под нејзиниот фустан. За среќа, одоздола носиме неколку слоеви панталони“, пренесува ofeminin.pl.
ФОТО: Инстаграм
