Родив мртво момче во осми месец: Нина остана без две бебиња, а со нив и без надежта дека некогаш ќе стане мајка: Еден ден се случи чудо

Нина Новаковиќ (27) од Горњи Милановац се бореше да ја одржи бременоста. Првата бременост заврши фатално, роди мртво бебе, но не заврши тука, уште една бременост тргна наопаку. Кога помислила дека тука е крајот и дека никогаш нема да стане мајка, се случило чудо на кое и денес не може да поверува.

Нина ја сподели својата борба да стане мајка и се надева дека нејзината приказна ќе им помогне на родителите кои ја водат истата битка.

- Јас и мојот сопруг сме заедно пет години. Бевме во Египет на море и кога се вративме дознав дека сум бремена. Сѐ беше во ред. Во еден момент самоиницијативно отидов на ултразвук и дознав дека нешто не е во ред со бебето. Одев од доктор до доктор. Еден ми вели дека сѐ е супер, а потоа еден доктор ми вели да ја прекинам бременоста бидејќи детето има срцева мана. Никогаш нема да ја заборавам реченицата: „Што ти треба вакво дете“ – ја започнува Нина приказната за својата борба.

Променив којзнае колку лекари

- Постојано одев на лекари, но никогаш не правев пренатален тест бидејќи мислев дека сме здрави и дека нема генетски проблеми. Се испостави дека детето има срцева мана, и дека нешто генетски не е во ред. Отидов во болница и родив мртво момче во 31 недела - се присетува Нина.

Сите ѝ дадоа поддршка, но најмногу сопругот кој секогаш беше покрај неа и на секој начин ѝ олеснуваше.

- Ја напуштив болницата, беше трауматично. Сите носат корпи со бебиња, а јас сум со празни раце. Бебиња се слушаат како плачат во собата и тоа боли. Мислам дека секоја институција за мајки како мојата треба да има посебна просторија. Знаете како, не е лесно да се породиш во осми месец и да родиш дете кое не е живо. По болницата, мојот сопруг работеше, а јас, која сум медицинска сестра, не се вратив на работа. Утеха најдов во готвењето, го фотографирав и направив страница на Инстаграм која стана вирална, тоа беше мојот лек, но и нешто друго...


Утеха нашла во готвењето, а всушност вистински лек за неа била новата бременост

Таа изгуби две бебиња

- По некое време, пет-шест месеци, дознав дека сум бремена. На мојата среќа ѝ немаше крај, но за жал го изгубив бебето во десеттата недела. Тоа беше период кога бев многу среќна, бидејќи останав бремена, а потоа следуваше уште една траума. Некако, ќе бидам искрена, ми беше полесно бидејќи бебето не се формираше, но после тој прв пекол, ова беше многу полесно. Морам да напоменам дека во болниците доживеав секакви навреди, пцовки, а луѓето таму немаат емпатија – објаснува таа.

- Кога две бремености завршуваат вака, се прашувате што не е во ред. Така, јас и мојот сопруг, кои немаме проблем со зачнувањето, решивме да одиме на посериозни анализи, кои покажаа дека воопшто нема проблеми - вели таа.

Прв роденден и најубав подарок

Потоа, само неколку месеци по втората бременост, Нина дознала дека е бремена.

- Тогаш дознав дека носам близнаци. Инаку јас сум од близначка бременост. И тогаш не знаев како да реагирам. Среќна сум, но не можам да бидам среќна. Направив пренатален тест, кој покажа дека сѐ е во ред. Бременоста помина без проблеми и убаво, а потоа се родија две момчиња Лука и Андреј. Не можам да ви го опишам тоа чувство - вели Нина низ насмевка и истакнува дека секогаш во сѐ наоѓала само добри работи, останала оптимист и не дозволувала околностите да ја скршат.

Сопругот и таа го подготвувале првиот роденден на близнаците, а потоа се случило уште едно чудо.

- Кога наполнија десет месеци, планиравме родендени и организиравме се. Пак одиме на одмор во Египет. Потоа земав апчиња за да го одложам циклусот. Кога дојдовме дома и реков на докторката дека уште нема менструација и дека сакам да видам што се случува. Дознавам дека сум бремена, дека сум во десетта недела. Не знаев што ќе правам, бев толку среќна што не можам да опишам - се присетува Нина.


Така стана мајка на една Ѓурѓа

- Беше толку добра бременост, не пиев ниту еден лек, ниту една таблета, само суплементи. Нашата  Ѓурѓа се роди и разликата меѓу децата е 18 месеци. Што да ви кажам, тоа е премногу среќа – вели таа.

Според неа, таа се надева дека нејзината приказна ќе им помогне на сите кои минуваат низ исти или слични ситуации.

- Ова беше мојата борба и сега, кога сум доволно емотивно стабилна за да кажам сѐ, ова го кажувам затоа што сакам да влеам надеж и верба кај сите идни родители. Беше тешко да се дојде до оваа состојба, но тоа се случи и се надевам дека помогнав некому да гледа посветло на работите – истакнува таа.

Извор: www.blic.rs

*Верувајте канцерот е ништо во споредба со смртта на моите чеда: Ивана Лескароски за тешките животни битки, светлост ѝ се синот Роман и сопругот Дејан