Во 90-тите беше популарна и од Цеца, а Аркан ја фасцинираше: Заврши во затвор, поради ужасни трауми доби рак

Добивај вести на Viber

Сите велеа дека Ивана Олујиќ ќе биде една од најголемите ѕвезди на Балканот, но судбината си поигра сурова игра со неа.

Ивана Олујиќ беше една од најбараните пејачки во деведесетите, многумина и предвидуваа големи хитови и уште поголеми концерти, но наместо тоа, таа поради низа чудни околности заврши зад решетки. По болното судење, таа се соочи со сериозни здравствени проблеми - од мозочен удар, рак, до операција на жолчното кесе. По сите трауми што ги доживеа, таа никогаш не се врати на сцената.

- Работев во германската турнеја на Драгана Мирковиќ, кога таа беше во својот врв. Пеев и со Тома Здравковиќ, Тозовец, Шабан Шаулиќ. Тома беше многу убав, но тажен човек, ми изгледаше многу несреќен. Тозовац беше поем со голема широчина, интересна, харизматична. А Шабан беше ѕвезда, така се однесуваше. Сите тие беа ѕвезди. Жал ми е што немам слух со Драгана, немам нејзин контакт. Таа е исклучителна личност, сигурна сум дека би била среќна кога би и се јавила. Јас сум пејачка од Нови Сад, прва го воведов турбо фолкот во градот. Никогаш не ме обземаа естрадни шоуа. И јас не сум дел од тоа – вели Ивана за „Курир“ откривајќи што прави сега:


- Решив да не пеам повеќе, до тој степен бев психички уништен по сите несреќи во мојот живот. Најдов утеха во моето образование. Сега сум менаџер за односи со јавноста. Напишав дипломски труд за комуникација во услови на изолација во Централниот затвор. Инаку, јас сум претседател на здружението на сликари ЛИКУМ. Кога се зажелам за музика, снимам песна, како песната „Волк“, која ја испеав на три јазици, српски, руски и англиски.

Таа беше обвинета за организиран криминал, но на крајот беше ослободена.

- Бев во притвор за време на истрагата, ми беше забрането да имам контакт со сите освен со оние со кои бев во ќелијата. Најважно во притворот е со кого те стават во соба. Бев со жена која е осомничена за воени злосторства. Тоа беше многу трауматично искуство. Лекарите ѝ дијагностицирале акутна психоза. Таа била задржана во специјална болница во затворот. Не можев да спијам мирно. Жените се сосема различни од мажите. Тие што бевме одговорни за дела од економијата, кои бевме во Специјалниот суд, тоа е повеќе фенси приказна. Покрај неа, јас бев во притвор и со професорката од аферата Индекс, асистентка на министерот. Немаше физички пресметки. Многу често бевме во медиумите, па имавме привилегија од тој аспект. Медиумите не заштитија – изјави неодамна Ивана во интервју за „Курир“ (целосното интервју можете да го прочитате овде) и додаде:

Во една прилика си го удрив палецот на ногата и веднаш дадов изјава дека никој не ме нападнал, многу се внимавало. Немав проблем со тоа од друга страна. Проблемот беше во тоа затворање, а кога на човек му ја ускратуваш слободата, тоа остава последици засекогаш. Од 2007 до 2008 година бев во притвор. Сè уште се чувствувам како да беше вчера. Цел живот знаеш дека не си слободен, дека си само зрно песок и дека можеш многу лесно да се повредиш – смета некогаш познатата пејачка.


Направив многу грешки, но не жалам за тоа. Не ги искористив сите шанси што ми беа понудени. На пример, мојата песна „Пусти ме“ беше втора песна на топ листите по „Белград“ на Цеца во 1997 година. Можев да направам многу сериозна кариера, но едноставно се задушив од сето тоа. Навистина не се доживеав како дел од естрада. Животот ми беше динамичен до тој степен, без оглед на сите тешки моменти, што не би го менувала за никого. Сум сретнала многу мои колеги кои се многу популарни, полни со пари, но страшно несреќни. Градев кариера, додека бев заинтересиран за тоа. Таа истакнува дека немала можност да се запознае со Цеца, иако во исто време имале големи хитови.

-Никогаш не ја запознав, Аркан го запознав во 1997 година. Тој и пред неа сакаше пејачи. Не би навлегувала во тие детали. Еднаш му се јавив да и помогне на една слепа девојка и тој и помогна. Релативно кажано, се дружевме малку, ништо премногу блиску. За мене тој беше фасцинантна фигура како мускулест човек, но во себе носеше темнина. Го чувствував тоа и не сакав да бидам премногу блиску.

Сè што преживеала оставило големо влијание врз нејзиното здравје.

-Го оперирав жолчното кесе, сега сум добро. По притворот ме нападна се, од депресија до се и сешто. Имав мозочен удар откако излегов од притвор, но тоа беше транзитен, немав никакви последици. Тоа не е се што ме снајде. На крајот од испитувањето добив рак, но тој беше откриен во рана фаза, па имав среќа во тој поглед. Ми пукна жолчното кесе во ЕР. И тогаш имав среќа, веднаш реагираа лекарите. Јас сум добар човек, затоа Господ ме чува – заклучила таа.


Извор:стил.курир.рс

Фото: Јутјуб принтскрин