Животот ме дроби
како стакло во своите раце.
Имам планови за време,
а немам тло
каде да ги пуштам своите чекори.
Луѓето ме кршат како орев
ме јадат заедно со сите слабости.
Ѕидот зборува гласно
и го прераскажува плачот на детето во мене.
Ова е само еден обичен ден во низа
еден неправеден ден што трае колку вечност.
