Им дадов години со љубов,
а ми вратија со минута презир.
Си ја гледам несреќата
во истуреното кафе
си го живеам животот
со прашања без одговор.
Преку прозорец од стакло
ми ја допираат раката за утеха
и во нивните очи летаат кукавици
добивам само минута презир.
Самотијата нема врска со професијата
нема врска со поезијата
ќе ги запалам сите лаги од хартија
дајте ми само минута презир.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
