Кога ме ослободија од кафез
ја пуштив месечината во бунар
и со две капки вода
ја изгасив својата жед.
Заспав под отворено небо
сончогледите го ѕиркаа моето уморно лице
ангелите ги пееја моите песни
луѓето го спомнуваа моето име.
А јас
јас бев птица ослободена од кафез
со желба за живот во височини.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
