На моите раце се бришат прстени од пепел.
Јас сум дете на црквата
извирам од еден поток.
Додека трчам по добро
злото ми е зад петици
и ги крши сите прави линии
испишани во песокот.
Во твоите очи
два различни света војуваат.
Јас сум дете на црквата
те гледам низ прстени од пепел
и полека го напуштам
твоето срце.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
