Можеби, всушност,
цел живот се лажам себеси
дека љубам,
дека со години врие
супата од хормони,
дека не глумам
кршење на меки ткива,
дека не симулирам
нирвани и оргазми,
дека колкоти лончето
во глава
за некој зачини да му стави
на животот што безмалку
и блуткава каша се стори?
Можеби од автосугестија
ми се стврднуваат брадавиците,
ми танцуваат колковите
и ми се крева мовта
долж 'рбетниот столб,
можеби од навика
ми бегаат крици од гркланот
и од пасивен умор
ги затворам очите
дур отворам порти
за слободна интерпретација?
Мммм, можеби,
недоволна е количината вино
за стимул на феромони
кои наместо на Трифун -
- на Валентин ќе му ја опијанат
расудноста?
Што ако не сум створена за љубов?
Вистината ќе ја барам
на дното
на бурето.
За Женски магазин, поетесата Тања Кармзова Костиглиола