Ана Бунтеска: Ги чекам птиците
мирно е
ги чекам птиците
отаде
од далеку ќе дојдат
и глас ќе донесат
за едно ново време
со скршени стрелки
во кое часовници ќе нема
полно нови луѓе
кои старите ќе ги заменат
како дотраени чевли
мирно е
како да застанало небото
и се замрзнала бојата
во вечна светло сина останала
ете таму ми е погледот вперен
како да ќе може да се отвори
небаре завеса е
да ги пушти птиците
во испреплетени јата
што со години ги чекам
над градов да прелетаат
мирно е
и воздухот стои
не ми трепери во ноздрите
ниту во косава ветар ми се пика
толку е спокојно
што со часови стојам и се џарам
со ширум отворени очи
без да трепнам
ниту да се насолзам
дур низ небото со поглед лутам
дур крилестите ги чекам
мирно е
после долго време мирно ми е
ниту телово трепери
ниту душава копнее
ниту пак срцево свој ритам фаќа
со спокоен здив
и опуштени прсти
ги чувствувам сите клетки
и крвта како полека тече
без вриеж и клокот
како река која патот си го нашла
мирно е
доаѓаат птиците
звукот им го слушам
без вресоци и крици
само крилата им шуштат
им шумолат меките пердуви
тивки се
како галеж
како сон
како мене
мирно е
За Женски магазин, Ана Бунтеска