Ана Бунтеска: Мирисаш ли онака како што ми мириса желбата?

Ми збеснува душата

и умот ми е разигран

рацете ми треперат

како да се на дофат на нешто многу важно

нешто што ќе смени сѐ

и кожата тесна ми станува

како ерупција да се готви однатре

се затега, крцка

чиниш секој миг ќе испука

и ќе излезе нешто од под неа

нешто што ќе смени сѐ

и озгора месечината ја гледам

или таа во мене се пули

светната и намигнува

иако знам дека само ми се потсмева

па подзамижувам и пружам рака да ја дофатам

оти знам

тоа ќе смени сѐ.

Те мислам

до тебе и себе се гледам

како се мирисаме на далечина

која другите би ја нарекле пристојна

дур телово ми копнее

и ме јаде помислата:

Мирисаш ли онака како што ми мириса желбата?!

Остани

можеби тоа ќе смени сѐ

и еве ме сама повторно

а до мојата сенка твојата надвисната лебди

молчам и ги гледам како во светлината се бркаат

а во себе тивко молитви редам

да се најдат

оти знам

тоа... тоа ќе смени сѐ


За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска