Ана Бунтеска: Од две зла

Во овој живот

на два стола не научив да седам

ниту надве љубовта да ја делам

та еден дел тебе да ти дадам

а друг на некој по кој пилето не ми пее.

Ниту знам како себе надве да се пресечам

и која полојна кому ќе ја стокмам.

Ниту со две лајци знам да јадам

а и од две чаши вино не пијам.

Ете, не знам,

не знам како еден чоек на два дела се дели

и не научив срцето и глата да ги одвојам

та срцето за еден да ми чука

а глата да одбери кој душава нема да ја скини.

Кај мене сето едно е

ко со златна жица врзани

и тегни ја

сечи ја

џабе кога не бива.

И џенем да фатам ако знам оти баш тебе те љубам

ко глата знај оти за срцево болест си ми

а тоа инаетливо и пак кај тебе се врти

ко да не му е доста

ко самото бељата да си ја бара.

Не научив

во овој живот, не научив мудра да бидам

и срце да замрзнам

за да ми трае

за да го имам и на старост

туку давај без усул

ко да не ќе осамне повторно ден

ко да не ќе ми треба и за година или две

та парчосувај го

и кини од него

раздавај ко задушница да е

ко на гробје за сите собрани да има.

Не знам,

ете, пусто тоа само не знам

како на два стола да седам

и како со една рака твојата да ја држам

а со другата за некој што ќе ме чува да се фатам

оти рацеве знаат само еден човек да гушкаат

и лице да милуваат

оти и молитви ко кажуваш

двете споени ги држиш.

И не знам,

не знам како душата неискасапена да ја чувам

кога од две зла

секогаш ќе те одберам тебе.

За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска