Мајка му го оставила во вреќа за леб: Горан е бездомник од раѓање, кога го запознал татко му на 32 години, животот сè уште немал милост за него
На 32-годишна
возраст се обидел да стапи во контакт со татко му и мајка му. „И се јавив на
мајка ми, го најдов нејзиното име и презиме во именикот, а таа ми рече: „Што
сакаш од мене?
Горан Распор од раѓање е бездомник. Кога имал три месеци, мајка му го оставила пред продавница во вреќа за леб и никогаш повеќе не сакала да го види.
-Таа го извадила лебот и ме ставила во платнената торба. Продавачката која ме пронашла се јавила во полиција и социјални служби, дојдоа да ме земат, па до тригодишна возраст бев во јасли во Поток. Од од три до 14 години бев во дом за напуштени деца Ловран, а од 14 до 18 во Едукативен центар ,ако кога наполнив 18 години и пет дена повторно завршив на улица, рече Горан.
На 32-годишна возраст се обидел да стапи во контакт со татко му и мајка му.
-И се јавив на мајка ми, го најдов нејзиното име во телефонскиот именик, а таа ми рече: „Што сакаш од мене?“ Не реков ништо, само да видам која си, што си... Потоа ми кажа дека не сака да има ништо со мене, па ја прашав дали знае кој е мојот татко, а таа ми одговори: „Татко ти е жив“. Реков добро, како се вика, вели така и така по што го запишав и го прекинав разговорот бидејки видов дека воопшто не беше заинтересирана за мене. По тоа му се јавив на татко ми и тој дојде...“
Горан го најде татко му, тие се сретнаа и разговараа.
-Неговата сопруга инсистираше да дојдам и да живеам со нив. Работев во пекара и живеев таму и се грижев за нив, бидејќи доживеаја трагедија. Тие изгубија дете во сообраќајна несреќа со мотор. Имам само 32 години разбрав што значи да имаш татко или мајка. Дотогаш воопшто не го знаев, ми беше непознато...“, изјави Горан.
Со семејството на татко му живеел 10 години, додека татко му не се разболел и не умрел. Сопругата на неговиот татко тогаш одлучила дека Горан мора да си замине.
-Ја прашав сопругата дали сака да се отселам, таа ми рече „не, не треба, ти си мој син“, но после една година ми ја смени бравата. Доаѓам од пекара, ноќна смена. Го ставив клучот и не можев да влезам во куќата. Што е ова? Тропам, а таа ми вели - не живееш повеќе тука. Посакувам никогаш да не ги сретнав. Тажно е, но тоа е вистината, рече Горан, а потоа повторно станал бездомник.
-Кога почина татко ми, почнав оставинска постапка и се обратив до здружението Оаза, кое се грижи за бездомниците, тие ме примија, а постапката се уште трае, изјави Горан за ХРТ во 2020 година. Потребното сместување го добив од градот“, додаде Горан.
Тој потоа објаснил дека родителите, колку што знае, го оставиле затоа што биле премногу мали и не сакале бебе, а тој не ги обвинува. „Програмата на градот Риека е добра што се однесува до бездомниците. Имате каде да се облечете, да се капете и да спиете. Ако почитувате некои нивни правила на игра, не е проблем сите.
Извор:najzena.alo.rs
Фото:screenshot
