„Многу ме повреди неговата смрт“: Мајка сè уште не може да ја преболи загубата на синот, од нејзината исповед застанува грутка во грло

Добивај вести на Viber

Според Светската здравствена организација (СЗО), во Лесото годишно има 87,5 самоубиства на 100.000 жители.

Искачувањето од главниот пат до домот на 79-годишната Матлоханга Молои е стрмно и води низ планините кои го прават Лесото една од највисоките земји во светот.

Мајката на десет деца ме пречекува во нејзината уредна куќа, покажувајќи ми фотографии од нејзиното големо семејство.

Дојдов да зборувам првенствено за нејзиниот син, првородениот Тлоханг.

Во црната статистика влезе на 38 години.

Лесото, често наречено „небесно царство“, има најголема стапка на самоубиства во светот.

„Тлоханг беше добар син. Тој ми кажа за неговите психолошки борби“, вели Молој.

„Дури и на денот кога се самоуби, дојде кај мене и ми рече: „Мајко, еден ден ќе слушнеш дека се самоубив“.

„Неговата смрт многу ме повреди. Навистина посакувам да можеше да ми објасни што го мачи“.

„Се плашеше да разговара за тоа со другите за да не мислат дека е слаб и дека не може да ги реши проблемите“.

Според податоците на Светската здравствена организација (СЗО), во Лесото секоја година има 87,5 самоубиства на 100.000 жители.

Тоа е повеќе од двојно во споредба со второпласираната Гвајана, во Јужна Америка, која има повеќе од 40 самоубиства на 100.000 жители.

Исто така, тоа е речиси 10 пати повеќе од светскиот просек - девет самоубиства на 100.000 луѓе.

Одредени невладини организации - како што е ХелпЛесото - се решени да ја променат оваа мрачна статистика преку овластување на младите да се грижат за своето ментално здравје.

Во градот Хлоче, на околу два часа возење од главниот град Масеру, во близина на границата со Јужна Африка, седам на една од редовните групни терапии за млади жени, водена од социјалниот работник Линео Рафока.

„Луѓето мислат дека тоа е против нашите африкански принципи, нашите културни традиции, против духовноста на Африканците и против заедницата како целина“, им вели 24-годишната Пациенс на членовите на групата.

„Но, ние исто така избегнуваме да го прифатиме фактот дека тоа се случува.

„Зборувам од гледна точка на некој чии тројца пријатели се самоубиле и кој се обидел самиот“.

Сите присутни или имале самоубиствени мисли или познаваат некој што има.

Додека раскажува како била силувана во болница, 35-годишната Нчоаки е обземена од емоции.

„Докторот ми рече дека сум премногу привлечна. Потоа извади пиштол и ми рече дека сака да се забавува со мене и дека ќе ме убие ако не се согласам“.

„Отсекогаш мислев дека самоубиството е единственото решение. Не можев, немав сила за тоа. Единственото нешто што ме одржуваше во живот беа лицата на моите браќа. Тие веруваат дека сум силна, но јас сум слаба“.

Групата ја уверува дека е силна затоа што зборува за своите чувства.

По терапијата, сите жени разговараат и се смеат, велејќи дека се чувствуваат подобро затоа што отворено зборуваат за своите искуства, пренесува Би-Би-Си.