„Снаата и синот лежеа по цел ден и ноќ, а куќата беше како свињарник, додека јас заработував за сите“: Еве како им одржав животна лекција - потоа се сѐ промени

Добивај вести на Viber

Жена од Хрватска која на медиумите им се претстави како „Зара“ решила да го открие своето искуство со својата снаа. Таа во својата исповед откри зошто ги избркала снаата и синот со мало бебе од дома и зошто тоа било најдоброто нешто што некогаш го направила.

Пред 24 години г-ѓа Зара ги пречекала во својот дом синот и снаата и нивното новороденче. Тогаш работела само таа, а синот и снаата биле целосно без приходи. Но, не било доволно тоа што ги хранела, се очекувало од Зара да ги извршуваат сите домашни работи дома. Таа не можела да го издржие тоа, па оваа заедница се распаднала.

„Мојот прв внук е роден во 2000 година. Ниту син ми, ниту снаа ми не работеа во тоа време. Таа секој ден чекаше да се вратам од работа, да донесам намирници и да зготвам. Еден ден ја прашав: „Како долго ќе продолжиме вака?, Зошто барем нешто не готвиш наместо да лежиш цел ден, а куќата е свињарник?' Таа ми ја тресна вратата во лице, одговарајќи дека нема време за тоа бидејќи има бебе“, изјави оваа жена за порталот „Моје време“.

Чувствувала дека нејзината снаа сакала да ја претвори во бесплатна куќна помошничка и банка. „Останав во шок. Тогаш буквално се скршив. Тој ден го чекав син ми да се врати дома и едноставно им кажав дека неможам понатаму. Бидејќи немаа каде да одат, пронајдоа стара куќа што се продаваше, а можеле да ја купат на рати“, ја продолжува својата приказна.

Живееше во куќа без вода, работеа во различни смени

Нејзината снаа, опишува Зара, се пожалила што во таа куќа нема ни вода. „Ќе биде, кога ќе се вработите и ќе воведете вода во куќата“.

Сепак, оваа дама нагласува дека и покрај се, финансиски им помогнала, пред се затоа што психолошки повеќе не можела да ја поднесе состојбата во куќата. Кога нејзиниот син ја прашал зошто го направила тоа, таа само кратко и јасно кажала дека во нејзината куќа некој кого го храни и облекува не може да и ја затвори вратата во лице.

„За мене тоа беше последната капка. Им реков дека можат да земат се што им треба и да си заминат. Така беше. Ги испратив со зборовите дека дури сега кога ќе живеат сами ќе сфатат колку многу значи се што имаа бесплатно, јас веќе бев на работ на нервен слом“, вели оваа жена.

Таа посочува дека младите по нешто повеќе од половина година навистина сфатиле дека не може да живеат од воздух, па дури и се вработиле за да можат да работат во различни смени, за да има кој да го чува детето во секое време.

„Тоа што ги избркав беше најдобро за нив, а тие денес тоа го знаат“

„Мојот син еднаш ми рече дека тоа што ги избркав е најдоброто нешто што можев да го направам. И никогаш не гледаше на тоа така. Мислеше дека само ги исфрлам како типичен свекрва-снаа однос. За среќа, од тој разговор затворено е едно грдо поглавје.

На крајот порачува: „Сакајте се себе си, бидејќи да му дадете на детето се на светот не е добро за него. Така воспитуваш мрзлив човек кој ќе продолжи да живее на твојот грб, и нема да ве прашува како ти е. Денес, мојот син е сосема поинаква личност, среќна сум и никогаш не се покајав за своите постапки, ако треба, повторно би го направил тоа“.