Таа ги затвори очите и почина мирно со раката на неговата: Не плачеа, се насмевнаа
Таа рече: „Не се јавувај на лекар, сакам да заспијам мирно, со твојата рака на мојата“. Тој и раскажал за минатото, како се запознале, нивниот прв бакнеж. не плачеа, се насмевнаа. Не жалеа за ништо, беа благодарни.
Потоа таа тивко повтори: „Те сакам засекогаш! Тој ѝ возврати на зборовите, ѝ подари благ бакнеж во челото. Таа ги затвори очите и мирно почина со раката на неговата. Љубовта е навистина сè што е важно затоа што секој доаѓа на овој свет без ништо друго освен љубов и заминува без ништо друго освен љубов. Размислете за тоа.
Професијата, кариерата, сметката во банка, нашата облека е само алатка, ништо повеќе. Сè останува овде. Затоа само сакај... Сакај ги оние што навистина те сакаат. Љубов, како да нема ништо поважно во твојот живот.
