Топ 5 зачини кои морате да ги имате во кујната
Зачините се тие што ги прават оброците различни. Покрај тоа што можат да го променат вкусот и мирисот на подготвената храна, тие исто така имаат и лековити својства, како и улога на презервација на храната, односно заштита од лошите бактерии.
Колку се важни зачините, покажува и фактот дека во средновековна Европа тие имале иста економска и политичка важност како што денес има нафтата. Трговијата со зачини била толку профитабилен бизнис што многу арапски земји и италијански градови се збогатиле, а поморскиот трговски пат од Европа до Индија е соодветно именуван како Патот на зачините.
Денес, секоја култура има своја лепеза на зачини, но планетарно, сите се држат до добро познатата сол. Таа е добра затоа што ги подобрува природните вкусови и е неопходна за здравјето, но во мали количини. Но, солта всушност не е зачин, бидејќи под зачини се подразбираат делови од плодовите на растенијата. Ако сакате да и дадете подобар вкус на вашата храна, наместо да додавате сол во големи количини, користете еден од петте популарни додатоци во азиската и медитеранската кујна од листата која следи:
1.Куркума
Куркумата, позната како индиско „злато“, потекнува од семејството на ѓумбир и токму поради неа зачинот кари ја добива неговата карактеристичната жолта боја. Иако поради благиот вкус нема да ја преземе аромата на целото јадење, треба да се обрне внимание на силниот мирис на куркумата. Се додава кон крајот на готвењето за да и се зачуваат здравите својства. Куркумата, исто така, многумина ја користат како замена за скапиот шафран. Куркумата е здрава затоа што содржи активна состојка „куркумин“ која има повеќе од 150 потенцијално терапевтски ефекти, односно има својства на антиоксиданс,како и противоспалителни и антиканцерогени својства.
Совет:
Куркумата најдобро се комбинира со маснотии бидејќи лесно се топи во нив. Покрај тоа, совршено се апсорбира во комбинација со црн бибер, кој содржи пиперин и ја подобрува апсорпцијата на куркумин во телото.
2.Магдонос
Магдоносот потекнува од регионотцентрален Медитеран од каде што се распостранил низ Европа, а подоцна и во светот. Тој е двегодишна билка со лековити својства и секогаш може целосно да се искористи. Зачинете ги јадењата со ливчиња сушен магдонос и направете пролетна супа од коренот. Одличен е за намалување на крвниот притисок, богат е со витамини Ц, А и К и железо, кои се препорачуваат за анемија, го намалува лошиот холестерол, а одличен е и за болен и нередовен циклус кај жените.
Совет:
Начинот на чување на свежиот магдонос е малку специфичен - пред да чувате свеж корен од магдонос во фрижидер, тој треба да се исплакне, добро да се исуши со хартиена крпа и да се чува во добро затворена пластична ќеса за да се зачува што е можно подолго. Чувајте го сушениот магдонос во херметички затворен сад на ладно, суво и темно место.
Димената пиперка се добива, како и сите други сродни зачини, со сушење на плодовите на растението Capsicum annuum. Специфичниот начин за добивање на овој зачин доаѓа од шпанскиот регион Ла Вера, каде што поради влажната и студена есенска клима не било можно да се исуши пиперката натопол воздух, па земјоделците ја сушеле на чад од дабови дрвја. Се додава во чорби, гулаши и варива, а вкусот на димената пиперка и риба особено добро си одговараат. Со загревање на димената пиперка, се ослободуваат нејзините природни вкусови, но треба да се внимава, бидејќи може многу лесно да загори. Затоа треба да се употребува со маслиново масло, на слаб оган и не повеќе од една минута.
Совет:
Додадете една лажичка димена пиперка во вообичаениот дресингсо кој што ја зачинувате вашата омилена салата и внесете освежување во домашната кујна. Слатката арома на пиперката ќе ја направи салатата исклучително вкусна и интересна.
Разликата во бојата на зрната бибер укажува не само на различните вкусови, туку и на пикантноста на зачините. Зелениот бибер има најблаг вкус, а црниот бибер дава најголема топлина и интензивен вкус. Црниот бибер е убедливо најчестиот зачин кој се користи во кујните ширум светот. Беа водени бројни битки за овој вреден плод наречен бибер, а неговата вредност долго време се поистоветуваше со онаа на златото.
Совет:
За црниот бибер важи истото правило како и за другите видови, а тоа е дека најдобро е да се употреби свежо мелен за оптимален вкус. Црниот бибер дава особено интензивна топлина кога се додава во јадењата во форма на цели зрна и кога се готви долго време. Но, мелениотбибер не треба да се готви долго, бидејќи ќе ја изгуби аромата.
5. Рузмарин
Рузмаринот е растение кое успева на сувата медитеранска клима и со векови се верува дека ја стимулира меморијата. Ова зимзелено растение со изглед на грмушка, со интензивна арома и пикантен вкус, е незаменлив зачин при подготовка на риба на скара, но и при подготовка на месо, особено пилешко и јагнешко. Бидејќи има многу силна, горчлива арома, треба постепено да се додава во јадењата. Пред печење, рузмаринот се мачка на месото заедно со другите зачини. Зачинот се вади по готвење во чорба или во јагнешка супа. Ќе го збогати секое јадење од домати, а добро се сложува и со печурки и компири. За нова димензија на класичниот омлет и фритата пробајте да додадете рузмарин.
Совет:
Во случај аромата на рузмаринот да е премногу јака, можете да додадете лук, бибер или кора од лимон, што ќе ја „омекнат“ неговата арома.
ПР објава
Посетете ја страницата www.zacini-inspiracijа.mk и дознајте повеќе за вашите омилени зачини Вегета Маестро. Посетете ги и профилите на Podravka.Makedonija на социјалните мрежи и бидете дел од наградувањето! Тагнете кој последно ве налути и освојте викенд за двајца во Аурора Спа и Велнес Ресорт во Берово!
