УМИРАВ ТОЈ ДЕН СО МОИТЕ ДЕЦА: Исповед на мајката на девојчињата кои загинаа во трагедијата на железничката станица во Нови Сад
ЧЛЕНОВИ на семејството кое загуби три члена во трагедијата во Нови Сад: петгодишната Сара, деветгодишната Валентина и нивниот дедо, педесет и тригодишниот Ѓорѓе, зборуваа во емисијата „Кога тагата зборува“ на ТВ Прва.
- Се уште се однесувам како да се таму, не сакам да го прифатам тоа. Тоа е нешто низ кое ниту една мајка, ниту една личност не треба да помине. Куќата е толку празна... Тој ден умрев како личност со моите деца, ова сега е само преживување - вели Данијела Карановиќ, мајка на починатите девојчиња.
- Се гордеев со моите деца, иако беа толку мали, беа толку зрели и одговорни. Секогаш ги учев да внимаваат еден на друг. Во последните неколку дена играа толку убаво, што едноставно се изненадив што никогаш не се скараа.
-Ја научив Тина постојано да готви, таа постојано печеше, готвеше, се лутев што ги валкаше садовите, а сега би дала се за да ја имам таму. Жал ми е, па и нивниот дедо, тој беше добар човек, го сакаа, таму е со нив, барем не се сами - додаде бабата.
- Беше исклучителен човек. Никогаш на никого не му замеруваше. Последен пат го видов на денот на трагедијата. Дојде во фирмата, зеде пари, ми кажа дека ќе ги земе внуците...
Сеќавајќи се на денот кога се случила трагедијата, мајката на девојчињата вели дека отишла на работа, а девојчињата останале да спијат. Бабата на девојчето вели дека дедото дошол да ги земе околу десет, дека ги испратила и дека сакале тој викенд да одат во Лозница, каде што била славата.
- Имав претчувство, но постојано велев: Не дозволувајте да одат никаде, нека се здрави овој викенд, а тие штотуку ќе тргнат на училиште, но толку многу сакаа да одат.
Мајката на девојчињата вели дека и денес се прашува дали би можела да ги спаси доколку им кажела да останат дома и да не излегуваат тој ден.
- Никој не го очекуваше тоа. Се обвинував себеси што ги пуштив тој ден, мајка ми што ги спакува, мајка му што ги повика воопшто да дојдат. Поболно од се е мојата Сара, најмладата ќерка, дојдовме претходната вечер и ме праша: „Мамо, кој ќе умре утре“. Никогаш нема да го извадам тоа од глава. Да ја слушнев само тогаш. Јас ѝ реков: „Те молам љубов моја, не прави такви глупости, никој нема да умре“. Таа продолжи да игра. Од чист мир, таа ми пријде, ме прегрна. Се прашував дали таа сонува. Не знам... Тоа никогаш не може да се заборави. Тој ден ми поминува низ мислите секој ден... Како мајка морав да имам некое чувство дека нешто нема да биде како што треба, но немав ништо.
За денот кога се случи трагедијата
Другиот дето на девојчињата вели дека во моментот на трагедијата бил спроти железничката станица.
-Бевме во банката од другата страна, слушнавме дека настрешницата паднала. Во тој момент не знаевме што е, ги видов пожарникарите и полицијата. Некој рече дека паднал дел од железничката станица.
Мајката на девојчето се присети дека на нејзиниот шеф една жена му кажала дека настрешницата се срушила и дека тоа го слушнала од него.
- Веднаш оставив се и со надеж дека не се тие... Стоеја таму да го чекаат автобусот и дедото и во тој момент, но тоа се случи... Цело време се надевав... Му се јавив на татко му, ни тој не ми одговори, што беше чудно бидејќи секогаш одговара. Околу два часот ни рекоа да одиме во Итна помош за идентификација, мојот поранешен сопруг веќе беше таму, ме спаси, не бев горе... Ова е нешто што ниедна мајка не треба да го доживее. Виде кога слегуваше, само видов дека почна да плаче... Го прашав да не се тие, а тој продолжи да плаче. После тоа не се сеќавам на ништо до погребот. Нејасно се сеќавам на една мајка која дојде да го идентификува својот син. После тоа не се сеќавам на ништо.
Дедото на девојчето додаде дека граѓаните палеле свеќи на станицата, што им значело како семејство.
- Првата вечер нашите граѓани оддадоа почит, палеа свеќи на станицата, а тоа многу ни значеше како семејство - изјави дедото на девојчето во програмата на ТВ Права.
Јелена, тетката на девојчињата, се присети на деновите на жалост и опиша што се случило потоа:
- видов дека едната страна повикува на протести. Ниту тој ден немавме мир. Денот на погребот исто така. Ги погребавме денеска, а веќе попладнето настана хаос во градот.
Мајката на девојчето вели дека не сака да се организираат протести во име на нејзините деца:
- Кога ги гледам овие протести сега, навистина не сакам луѓето да се тепаат, не сакам инциденти, не сакам, ниту моите деца, затоа навистина не сакам тоа да се прави во нивното име - изјави мајката.
Мајката додава дека ако некој има зборови за поддршка, може да ја искаже, но тоа не е начин.
-Постојано се навраќам на тој ден, гледам видеа на TikTok, не сакам луѓето да се караат на улица поради нашата трагедија, политиката треба да биде политика, моите деца се мои деца, ако имаат зборови за поддршка, кажете го тоа, но навистина не на тој начин.
Мајката на петгодишната Сара и деветгодишната Валентина изјави дека претседателот на Србија Александар Вучиќ бил тука од првиот момент:
- Навистина би сакала да им се заблагодарам на претседателот и на градоначалникот што беа со нас од првиот момент. Наидовме на коментари дека се продадовме за некој динар, немам ни мојата проклета плата да ја трошам, а тие барем дојдоа, изразија сочувство, разговараа со нас, беа таму.
Апелот на мајката на девојчињата
- Се прашуваа каде е мајката. Немав сила да дадам изјава, но ако можам да кажам нешто, би рекла дека треба да престанат да се мешаат во таа трагедија за политички цели, само сакам моите деца да почиваат во мир и јас како мајка, може да ги оплакува во мир, не знам, не знам што би правела - изјави мајката во емисијата „Кога тагата зборува“ на ТВ Прва.
Извор: НовостиФото. принтскрин Јутуб