Ана Бунтеска: Езерото беше мирно денес

Добивај вести на Viber

Не е доволно да останеш

Не е доволно да не си одам

Не е доволно да се насмееме

Не е доволно да се преправаме

Не е доволно за раце да се држиме

Не е доволно со прстени да се оковаме

Не е доволно дома заедно да заминеме

Не е доволно во иста постела да легнеме

Не е доволно љубов да водиме 

Не е доволно дете да зачнеме

Не е доволно години заедно да броиме

Не е доволно складно да се облекуваме

Не е доволно ист вкус да имаме

Не е доволно лаги да си кажуваме

Не е доволно старост да си ветиме

Не е доволно на стравот да заборавиме

Не е доволно на иста трпеза да седиме

Не е доволно меѓу нас празнина да нема

Не е доволно во тишина да се будиме

Не е доволно во спомени да живееме

Не е доволно

Не ми е доволно

И знам дека и тебе не ти е

Оти ми фали и ти фали

Нешто што магија се викаше

И која можеше од бура-ѕуница да стори

Од неспокој-совршен мир

Од мисла тешка-приказна незаборавна

Не е доволно

Не ми е и не ти е доволно

Она што сега го живееме

И во кое како давеници тонеме

Дур на брегот од нашата дамнешна љубов стоиме

Како одземени

Како неми

Болно свесни оти невреме доаѓа

И оти во душите нешто ни бранува

Иако езерото беше мирно денес

Скоро нечујно

Скоро како да не постои

Скоро како да сме го измислиле