Ана Бунтеска: Искасапено време за љубов

Го касапевме времето

секој за себе

во мислите

на свој начин

јас

од моментот на разделување

до повторно видување

ти

од мигот на среќавањето

до кажаното збогум

со поглед вперен во часовник

тик-так- тик-так

до следната средба

до претстојното одвојување

полно желби како шарени џамлии

врзани за заеднички утра

со топло пециво и чај

во јазол преплетени прсти

пареа од вжештени тела

го касапевме времето

без усул

со поглед вперен во стрелките

за да ја изрониме сегашноста

како сув лист низ немирни прсти

и еве сме

секој во своето дувло

лажна сигурност

студени ѕидови

те пишувам повторно и повторно

иако си реков

оти не ќе те мислам

ниту тебе

ниту ноќните прошетки

и случајните допири

 украдените бакнежи

стисокот кој ќе мами “ахххх”

ТИ во мене

а јас со топлина во утробата

одбројувам

уште и упорно одбројувам

а некогаш само бројам зборови

оние за тебе напишани

па се сепнувам

и си велам оти е бесмислено

за потем повторно да бројам

но овој пат зборови кои сум ти ги премолчила

ете така во круг се вртам

дур надвор се разденува и стемнува

и има мигови кога не знам

што би ти кажала повеќе од она

во очите што ми свети

од она што го имаш за себе

а во моите стихови прочитано

го броевме времето

ти на еден

а јас на сосем друг начин

и некаде попатно се изгубивме

во лавиринт заталкавме

заглавени

изгубени во броењето

дури сеќавањата еден за друг не ги одброиме

и кутрите не ги искасапиме

за крај

за навек

За Женски Магазин, поетесата Ана Бунтеска