Ана Бунтеска: Како риба на јадица уловена

како риба

на јадица уловена

со мачно прпелкање

и надеж за слобода

а колку повеќе преташ

јадицата во месо ти се зарива

кожата ти ја раскинува

небаре хартија

та решаваш мудар да си

телото да го смириш

со ум до слобода да дојдеш

и запираш

скоро и да не дишеш

запираш

погледот го замрзнуваш

запираш

крвта не струи

запираш

или замираш

веќе ништо не чувствуваш

дури ниту јадицата

без бол

не крвариш повеќе

оти запрело се’

дури и големото тик так

повеќе не си го слушаш

и некако сеедно ти е

како да е некој друг

во кожата твоја вгнезден

и мислите твои не се

како заглавени

меѓу запчаниците во главата

и тивко ти е

како во ковчег

удобно легнат

и чекаш

нешто

било што

ете само така чекаш

можеби ново утро

револуција

или некој да дојде

и јадицата од устата да ти ја тргне

за да ја отвориш

ширум да зинеш

и да почнеш да врескаш

да ги оглувиш сите со вресок

а чекаш

од ковчегот не стануваш

како да не ти текнува дека раце имаш

за сам да се ослободиш

ама чекаш

спокоен во ковчегот

од сите стравови искован

и чекаш

дур не умреш

чекаш...

...чекаш

За Женски Магазин, Ана Бунтеска