Ана Бунтеска: Не сме во сцена од филм
не сме во сцена од филм
во која ти ме напушташ
а јас уплакана те чекам
ниту пак ти си главниот глумец
кој има полузаматен заводнички поглед
со кој ме стрела низ чад од цигари
а ниту пак јас сум филмска ѕвезда
која со замачкани очи те гледа
и сета разбушавена те моли да се вратиш
не, не сме во сцена од филм
во кој трпението е рамно на глупоштина
или пак нечија љубов е вечна
ниту пак сме во главните рољи
по нечие сценарио склопени
ти и јас сме обични луѓе
кои своите животи ги тераат
удрени од минатото
подзасечени од сегашноста
и иднина која е во магла обвиена
ти и јас сме само еден обичен .... и Ана
кои се будиме секое утро во своите светови
ти, успешно самозалажан во својот меур од сапуница
јас жена-змеј која знае што сака
а уште повеќе што не сака
ете тоа сме драги мој
споредни ликови во туѓите животи
а не во сцена од романтичен филм
чиј крај е добро познат од самиот почеток
со доза на патетика и драма во средината
и можеш да се лажеш себе
дека подзаличуваш на својот омилен глумец
и цртите од неговата партнерка на лицево да ми ги бараш
но јас не сум нималку слична на неа
јас знам кога е време парталите да си ги соберам и да си одам
и знам кога ми е време кон себе да се свртам
без каење и жалење за се’ што попатно ти дадов
ниту со плачење за она што не си ми го дал
во овој филм нема да има солзи
ниту вртење назад откако болката ќе се засили
во овој филм има еден изгубен маж
и една жена од камен создадена
која главата горе ја држи и која со грациозност вели “СТОП КАДАР”
та излегува гола и боса од твојот филм за својот да го истера
те остава нова актерка да си бараш
и со неа сите патетични сцени да ги снимиш
па еве и некоја награда да собереш
оти одбива во твојот филм да глуми
одбива да биде дел од сцена во која ќе лаже дека среќна е
и ко што велат старите
животот е маратон драги мој
маратон, а не сцена, сцена од еден лажен филм
За Женски Магазин, Ана Бунтеска
