Ана Бунтеска: во главата кога „клик“ ти прави
во главата кога „клик“ ти прави
па се криеш од сите
а најмногу од самата себе
и само очите ти светат во ноќта
а во денот најтемната точка си ти
со сите стравови
борби
сомнежи
зачнати љубови
убиени љубови
отсонувани дијалози
на глас кажани монолози
со мисла за смртта
скриена зад лажна насмевка
самоуверена и дрска
а знаеш дека сето тоа е лага
па смислуваш приказна
во која си главен лик
а спореден во сопствениот живот
зошто осамата те мачи
а луѓето те нервираат
и знаеш дека нешто не е в ред
па се мислиш да појдеш на психијатар
ама на пола пат назад се враќаш
шубе ти е да не рече дека си нормален
оти со лудоста знаеш како да излезеш накрај
а чувствуваш дека не си ко што треба
кожата те боли оти душата преширока ти е
а срцето ти прескокнува како на времето расипана
плоча
во себе знаеш дека не е до времето
ниту до годините е
ниту до животот или смртта
туку до тагата дека е –
се насобрала, натежнала
згуснала и на клетки се напластила
ете така ми е
денес така ми тежи светот
како кога во главата „клик“ ти прави.
За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска
