Ана Бунтеска: Жените кои знаат да љубат... Дури и тогаш кога љубени не се
Жените кои знаат да љубат
Не говорат многу
Ниту пак те величаат до небеса
Не бараат ѕвезди да им симнуваш
Туку сакаат со тебе во нив да се пулат
Таквите жени нежни и грижливи се
И напати здодевни кога те прашуваат
Дал си јадел или дал арно облечен си
Тие жени знаат да те напишат
Дури и тогаш кога по нервите им одиш
И кога им иди да те протресат од бес
Тие галат со само еден прст
Во кој сета љубов од себе ја даваат
И ти поминуваат по образот
До виличната коска и усните
А прават да мислиш оти во нив влезен си
Таквите жени
Оние кои знаат да љубат
Знаат кога пет чекори назад да се вратат
Оти во својата љубов за тебе
Себе не се забораваат
Не од пуста гордост
Или горчлива суета
Туку оти себе ако не се сакаат
Нема ни тебе да можат да ти дадат
Таквите жени по твојот збор усни гризат
И во матката те држат
Како мајка чедото
Како сестра болниот брат
Како љубовница која нозете околу тебе силно ги стиска
И не те пушта да излезиш од неа
Жените кои знаат да љубат ретко љубени се
Оти не секој знае како да ги чува
Оти тие не се држат со прстен
Ниту можеш со слатки зборови да ги врзиш
Таквите жени плетат синџири
Од жилите кои во телото им се
И со нив за твоето срце се врзуваат
И нема азно со кое ќе ги намамиш
Ниту светкави дребулии со кои ќе ги накитиш
Ако душата не ти ја сетат
Тие жени
Жените кои знаат да љубат
Љубат ретко и силно
Љубат онака како што никој не знае да љуби
Со страст и бол
Со вкоренет ТИ во нивните утроби
Оти поинаку ниту знаат ниту можат
Ете пиле
Такви жени има
Жени кои знаат да љубат
Дури и тогаш кога љубени не се
За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска
