Како во мојата песна, дојде тивко, непоканета, сама и остана засекогаш: Вака се сакаа Ѓорѓе и Оливера Балашевиќ

Добивај вести на Viber

Љубовната приказна на Балашевиќ и Оливера ќе ве разнежни

Ѓорѓе Балашевиќ отпеа безброј емотивни балади кои никогаш не оставаат никого рамнодушен. Сепак, многумина се прашуваат дали би имало такви песни ако популарниот текстописец не се сретнеше со својата сопруга Оливера уште во 1979 година, со која беше во брак четири децении и која беше неговата најголема поддршка и инспирација.

Балашевиќ ја запозна младата Зрењанинка, Оливера Савиќ, поранешна репрезентативка во гимнастика кога и двајцата беа гости на Телевизија во Нови Сад - Оливера како спортист, и Ѓорѓе како музичар.
Црвенокосата девојка која студирала во Нови Сад, во тоа време не ни сонувала дека ќе се заљуби во него.

Одлична гимнастичарка во четири спортски дисциплини, со неколку медали и награди - таа морала да одлучи помеѓу нејзината животна љубов и оваа нова, која штотуку се родила.

„И тука ја обземам како пета дисциплина“ - рече во една прилика тој.

„Всушност, преовладува љубовта на двајца млади со исти желби и интереси. Во една прилика заедно го гледавме мечот Хајдук - Хамбургер “- продолжува Ѓорѓе.

ФОТО: МАРИНА ЛОПИЧИĆ

„Одеднаш, Олја ја стави раката над моето рамо и рече:„ Овој Златко Вујовиќ е опасен фудбалер “. Си реков тогаш: Ја најдов вистинската личност, пријател кој разбира и други работи. Веднаш ќе се оженам - готово е! "

Оливера и Балашевиќ не се венчаа веднаш, иако решија да ја поминат иднината заедно. Малата Јована веќе била родена, таа била бебе од шест месеци кога решиле да ја завршат и таа формалност.

"Малку се плашев од тоа бидејќи избегнував многу формалности во мојот живот. Кога дипломирав, тоа беше вистинска можност да облечам костум, но го избегнав тоа поради околностите, не дојдов на прославата. Никогаш подоцна не облеков одело ", вели Балашевиќ и додава:

"Сакав да се венчам на 15 август, кога е најтопло, за да бидам во маица. Се договоривме дека ќе биде на 7-ми мај, бидејќи ситуацијата околу моето доаѓање од војската беше доста неизвесна. Но не сакавме никакви церемонии и помпа, избравме четврток, не сакавме да биде сабота или недела, бидејќи некои од моите пријатели се венчаа токму тогаш, и јас не сакав да се сретнеме и да се крева врева многу... На никој не рековме ништо, брзо се зедовме, дури и малку доцневме... Кумата дојде во последен момент и му реков на Борчек да ми ја донесе личната карта, дека е снимање во прашање, за да не ми дојде со подарок во рака. Влетавме во канцеларијата на матичарот, но веќе нè чекаа пријатели кои сепак успеале да „провалат“. Тоа беше мала, слатка церемонија што подоцна продолжи дома, строго со сендвичи. Се чувствував добро, како да не бев младоженец. Бев во елегантни црни фармерки и чевли со добри елементи на патики, навистина не сакав да носам патики од почит кон мојата сопруга. Олjaа имаше убав бел фустан, само без тие „џиџи“ на главата“.

Како круна на љубовта ги добија Јована, Јелена и Алекса. И од 2013 година, ова семејство е побогато за две внучиња родени од ќерката Јелена.

Оливера беше неговата најголема инспирација и поддршка. Своите најубави песни и целиот албум „Дневник старог момка“ ги посвети на својата сакана сопруга, а кога ќе ги прочитате првите букви од името на песната, ќе ја добиете реченицата „Олjaа е најдобра“. Тие заедно поминаа низ бројни подеми и падови, ги споделија најубавите моменти од животот, но и битки. Но, за жал, ја изгубија последната...

извор:GLOSSY/stil.kurir.rs