Кога жената ќе стане рамнодушна, тогаш сте ја изгубиле засекогаш - Нема враќање назад
Седејќи во темнината и пиејќи чаша вино, не можев да ги задржам солзите додека ја држев мојата свадбена фотографија. Тие солзи не беа израз на тага, тоа беа солзи на разочарување.
Се прашувам што се случи? Како можевме толку многу да се сакаме, а сега од таа љубов не остана ништо друго освен празнина. Искрено сакав да ги поправам работите и да го спасам нашиот брак, но за жал не можев. Се чинеше дека нема враќање назад, дека работите не можат да се поправат. Станав странец во твоите планови, твојата иднина.
Зборот „ние“ исчезна од твојот вокабулар, а сите твои цели и планови се насочени само кон тебе, сега тие одат по пат кој е сосема поинаков од мојот. Ти престана да се грижиш за моите соништа, нашите цели и престана да ме прашуваш за моето мислење за плановите што си ги направил. Не се осмелив да го изразам моето несогласување со многу твои одлуки бидејќи се плашев да не те повредам.
Ти веруваше дека мојата љубов кон тебе е несомнена и неуништлива, и на некој начин беше. Но, ти заборави дека љубовта е како цвет - за да процвета треба да се негува. Љубовта бара внимание, нежност, допири и романса. Заборави на мојот роденден, на нашата годишнина од брак, јас не добив ни подарок за празниците, иако секоја година потајно се надевав дека ќе најдам таков со моето име.
Знам дека секогаш се трудеше да ги исполниш сите твои обврски кон семејството, да бидеш добар татко за нашите деца и добар сопруг за мене. Но, со текот на времето, го стави нашето семејство на втор план и твојата работа стана поважна од нас. Имаше моменти кога ми требаше твојата прегратка, твојата поддршка, но не ја добив. Имаше моменти кога бев уморна и исцрпена, но сепак се трудев да ти угодам и да те задоволувам во се.
Нашите разговори станаа поретки и пократки. Понекогаш поминуваа неколку дена без да се размени ниту еден збор. Меѓу нас почна да се шири тишина, а животот ни стана монотон и празен. Дури и кога легнувавме заедно, не се допиравме. Меѓу нас се создаде непремостлив јаз, кој секој ден стануваше се поголем. Многупати се чувствував уништена, запоставена и искористена како жена. Ми рече дека сум станата ладна и нечувствителна, но не станав, едноставно станав рамнодушна.
