Нека левата не знае што дала десната рака: И 100 добри дела не вредат ништо ако го направите овој грев

Добивај вести на Viber

Хуманоста е основа на секоја религија. Добрите дела мора да се направат со љубов, како и молитвата и постот.

Сите ги знаеме придобивките од добрите дела - тие можат да придонесат за подобар живот за сите нас, и благодарение на нив очекуваме среќа во иднина.

Личност која е секогаш подготвена да помогне, дава некаква услуга, помага на луѓе со свои знаења или други вештини, е дарежлива и љубезна, ужива универзална почит - сите околу неа ја фалат, сакаат, сакаат да се дружат со неа, може да направи голем грев.

Иако сите ние сакаме да правиме добри дела или тоа го правиме често, зад тоа стои една опасна работа што го побива целото добро што сме го направиле.

Станува збор за правење добри дела заради покажување, истакнување сам себеси или фалење.

Постои една приказна што раскажува како на Судниот ден три лица се појавиле пред Севишниот.
Тие три лица живееја пристоен живот и за возврат очекуваа награда - живот во рајот. -Кога Семоќниот го прашува првиот човек за неговиот живот, тој гордо одговара на тоа дека учествувал во благородна, праведна војна, каде починал славно на бојното поле. На големо изненадување, Бог му рече дека не заслужува рај, затоа што тој човек направил многу работи за луѓето да го фалат и убаво да зборуваат за него. На крајот, тој ја постигнал таа цел - луѓето го фалеле, но Бог не ги прифати неговите дела.

-Друга личност рече дека учел многу религиозни науки со цел да ги подучува и другите. Бог му рече: "Не заслуживте рај! Сакавте да ве пофалат за прекрасното читање на Куранот, за науката. Вие не го сторивте тоа за добро дело, туку за пофалба".

-Третиот рече дека своето огромно богатство го потрошил на изградба на училишта, верски објекти... Но, Господ му рекол дека не заслужува рај, бидејќи неговата прва намера била да се пофали со дарежливост. 

После тоа, Бог ги казни овие три лица затоа што тие направија добри дела за себе, а не за другите.

Сè додека правиме добри дела за да бидеме во преден план, да нè фалат другите, па дури и да мислиме добро на себе, тие дела не значат ништо пред Бога.

Како да се ослободите од овој грев што ги побива сите добри дела:

1. Постојано проверувајте се себе си и вашите намери. Кога сакате да направите добро дело, размислете зошто го правите тоа. Дали би му помогнале на некој што никогаш нема да ви се заблагодари? Ако немате ништо да помогнете на некого, сепак би му помогнале? Ако целта е да ги задоволите луѓето или себеси, тогаш тоа не е добро дело.

Еден оџа видел како верник се кае и плаче среде џамија. Му пришол и му рекол: Колку само би било добро вака да плачете и да се каете и дома.

2. Да се ​​ослободите од овој грев секогаш е можно, само направете добро дело во тајност. Во Светото Писмо е напишано дека оние лица што правеле милостина без да се фалат со тоа, ќе застанат покрај Бога.

3. Никогаш не се фалете со добри дела. Немој да си велиш: Јас сум добра личност.

4. Не сметајте се за посебен ако сте му помогнале на некој друг. Ако Бог ви дозволи да направите добро дело, сторете го тоа и молчете. Можноста да се направи добро дело е Божја награда. Затоа прифатете го.

5. Никогаш не очекувајте пофалби или благодарност за добрите дела. Ако му помогнете на некого, никогаш не зборувајте за тоа како таа личност никогаш не ве пофалила. Поголем грев е отколку да и направивте нешто грдо на таа личност.

Дури и најмалото добро дело направено од чиста љубов и желба кон Бога има поголема вредност од планината на добри дела направени заради покажување или фалење.