„Мислев дека исфрлам тумор, убедена дека умирам“: Почувствувала силна болка во карлицата, а потоа се појавила крв-не знаела што расте во неа

Американката Барбара се породи на 47 -годишна возраст, дури и не знаејќи дека е бремена, и врзувајќи ги фалопиевите туби со години порано, пренесува The Sun.

По две деца, таа беше задоволна од големината на семејството, па одлучлаи да се стерилизира.

Сепак, 46-годишната жена немала поим дека една од 300 жени на кои им се врзани јајниците може да забремени.

Барбара работела во продавница кога одеднаш почувствувала остра болка во стомакот, и како што поминувал денот, болките само се влошуваа и стануваа почести.

Кога се вратила дома, нејзината постара ќерка се грижела за неа до доаѓањето на нејзиниот сопруг Арт, но нејзината состојба наскоро се влошила.

- Отидов во тоалет и забележав крв на панталоните и тогаш знаев дека нешто не е во ред - открила Барбара во емисијата „Не знаев дека сум бремена“.

Арт веднаш ја однел во болница, каде што ја дочекала медицинска сестра.

- Одеднаш почувствував силен притисок помеѓу нозете и во пределот на карлицата. Притисокот беше толку силен што навистина мислев дека тогаш умирам. Се соблеков и застанав на четири нозе бидејќи нешто излегуваше од мене. Искрено мислев дека се ослободувам од туморот - рекла Барбара во емисијата.Сепак, набрзо и станало јасно што се случува.

- Не умирав. Само што повторно станав мајка. Имав 46 години, тоа беше шокантно. Немаше многу притискање,  само излезе и Арт се фрли пред него за да не падне. Кога го слушнав неговиот плач, бев сигурна дека вилицата ми падна на подот. Шок, чист шок-46-годишната жена го опишала своето искуство со бременоста.

По првичниот шок, Барбара и Арт чекаа лекарите да го прегледаат нејзиниот новороден син.

- Се плашев до смрт дека нешто не е во ред со него. Бидејќи немав пренатална нега, бев загрижена за бројни физички или ментални недостатоци. Дојдоа медицинските сестри и рекоа дека е потполно здрав. Камен падна од моето срце - се сеќава мајката.

Иако нивното трето дете дојде одеднаш, Барбара и Арт веднаш се заљубија во него и го нарекоа Хантер.

- Презедов мерки на претпазливост за да немам повеќе деца, а додека тој лежеше во моите раце, го почувствував најневеројатното чувство што сум го почуствувала. Веќе не беше важно ако мислевме дека сме премногу стари, решив да бидам најдобрата мајка, иако не знаев што нѐ чека утре. Знаев дека е посебен затоа што е роден и покрај сите пречки, се чувствувам благословено - заклучи мајката.