Пријовиќ не сакаше да пее: Саша Поповиќ прозборе за „робовладетелските договори“ во Гранд, како од тезги за 100 пеат за 2.000 евра

Саша Поповиќ откри како функционираат договорите со Гранд, но и кои пејачи станале феномени.

Пред 20 години се одржа првата аудиција за музичкиот натпревар „Ѕвездите Гранд“. Саша Поповиќ откри како се организирало тогаш натпреварот, кои пејачи станале ѕвезди и покрај пласманот, но и како изгледаат „робовладетелските договори“ кои кандидатите ги потпишуваат на 9 години.

„Кога првпат ги слушам на аудицијата, ги слушам како пеат, ние тоа го снимаме, доаѓам дома и го отворам лаптопот и потоа во текот на летото ги слушам, одлучувам дека овој може да го направи тоа, овој е подобар, овој е интересен. А потоа тие кога ќе се појават во првиот круг, пеат исто како што пееле на аудицијата, дури и малку послабо поради стравот од сцената. Знаете што, големо студио, а голема сценографија, членовите од жирито, кога ќе се појавиш секако не е лесна работа. Тогаш во тие први шоуа правиме варијанта каде секој од натпреварувачите добива свој ментор. Веќе таму во вториот круг, третиот, четвртиот круг, има толкав напредок, па секако знаете што кога еден од менторите, не е битно кој, Снежана, Цеца, Босанец, Марија и така натаму, Бекута, кога ќе ги земат под закрила и кога работат со нив на неколку часови и кога ќе им покажат како да пеат, како да се однесуваат, тоа е сосема друга приказна. И секако тие стануваат се подобри и подобри од емисија во емисија и сè поквалитетни и прецизни. Мислам дека и гледачите можат тоа да го препознаат. А зошто се одлучив за ментори? - Решив, тоа беше сезона од 2018 до 2019 година, зошто после не знам 13-14 години и натпревари, каде што немаше ментори, рековме ајде да направиме промена. Имавме една голема промена од 2013 до 2014 година, кога за прв пат ја воведовме слепата аудиција. Тоа е дека жирито не може да го види кандидатот, само да го слушне, а потоа е оваа варијанта, по изборот на кандидатот и така натаму“, рече Саша Поповиќ и откри како Милица Павловиќ ја „оправдала својата доверба“.

„Имаше фантастични пејачи, тоа е генерацијата во која во финалето беа Милица Павловиќ, Андреана Чекиќ, Надица Демов, Николина Ковач и Вања Мијатовиќ, а победи Дарко Мартиновиќ. А сега пазете се од толку многу, мислам дека таа година имавме 10.000- 11.000 натпреварувачи, кога ја видов Милица за прв пат на аудиција во Домот на синдикатите, во тој момент пејачката рече да ја земеме, толку илјадници кандидати, 40 од тие што ќе се натпреваруваат годинава, но веднаш нешто ми се допадна кај неа имаше некоја харизма, имаше нешто во себе и не погрешив, беше навистина фантастична“, изјави Поповиќ и откри дека Александра Пријовиќ се откажала од натпреварувањето:

„Па, гледајте за Александра Пријовиќ тоа е нешто, навистина е нешто неверојатно. Тоа што го направи Александра Пријовиќ ме потсетува на Лепа Брена и „Слатки грех“ во 1983 година, кога пукна тиквата, и кога правевме неверојатни концерти. Александра првпат дојде на аудиција во 2011 година во Суботица. Бидејќи имаше 15 години и јас и правев кастинг, тоа беше верзијата кога имаше вкупно 40-50 натпреварувачи и помина неколку емисии, неколку круга мислам дека помина и 4-5 емисија. Тогаш немаше жири што одлучуваше, имаше само жири кое даваше, секоја сабота имаше друго жири. И во еден момент беше чисто гласање на публиката и таа беше елиминирана. Беше толку разочарана. И дојде следната година и јас кастингував 18 девојки и ми требаа уште 2, а потоа го земав баражот од лани, кој ќе добие најмногу гласови и така натаму две девојки да пополнат за таа сезона. И секретарката и се јави на Александра, а таа била во Бел Манастир, и кажа дека нема да се натпреварува, бидејќи испаднала, едноставно народот едноставно не гласаше за мене. Потоа јас го зедов телефонот и реков: Слушај Александра, ова ти е последна шанса, дојди што и да се случи, поминеш, поминеш. Таа година поминаа и таа и Андреана Чекиќ, а потоа во 2012-13 година беше фантастична“.

Поповиќ потоа коментираше за одредени изјави дека договорите што пејачите ги потпишуваат со Гранд се „робовладетелско сопственост“:

„Знаете како, има толку многу од овие деца што секој дава некои изјави, тоа не ме засега многу, ќе ви кажам искрено. Кога ќе стигнат во финалето, обично дваесетина од нив потпишуваат договор на девет години со Гранд. Имаат девет години во Гранд, имаат маркетинг, имаат настапи и слично, но не сите. Сега внимавајте, секоја година им го кажувам ова на финалистите: Деца, вие ќе потпише договор на 9 години, договорот е активен само ако може да направиме нешто од вас. Значи си потпишал, имагинарно зборувам, си потпишал и си работел за некои 100-150 евра таму во некои клубови, дискотеки и итн. Ќе добиете песни, ќе добиете реклама, ако успееме да ве подигнеме на 500-600-1.000 - 2.000 евра или 3.000-4.000 тогаш тој договор има смисла. Но, ако после година или две видиме дека сте уште е на 150-200 евра тој договор не вреди ништо, оди пеј, работи како до сега, ама имаш 9 години, ако снимиш песна дојди. Можеби ќе се случи нешто за 3-4 години, 5 години. Се сеќавам на Мирза Селимовиќ, победи во 2014 година и доби една песна, друга песна, но ништо значајно не се случи околу него. И дојде кај мене и ми рече: „Директоре, што да правам, еве уште пеам за околу 400-500 евра“. Велам: „Мирза си бараш тезги, ако ние имаме некоја тезга ќе ти ја дадеме и без разлика што имаш договор сите пари се твои“. Само да кажам дека во договорот пишува 70 проценти за нив, 30 проценти за Гранд, тоа е за оние пејачи, како што кажав пред малку, за кои навистина можеме да ја кренеме цената да пееме за некои сериозни пари, и да ги подигнеме од 100-200 евра на 2.000-3.000 итн. И после година ипол две години, еве го Мирза еден хит, друг хит, трет и повторно влезе во системот, бидејќи имаше договор и Мирза ги изработи 9-те години и навистина има фантастична цена“.