„Уште не е готово, сакам да доживеам внуци“: Исповед на Нада, која 15 години се бори со рак и метастази

Добивај вести на Viber

Нада е храбра жена која 15 години се бори со ракот. Се започна со рак на дојка на едната страна, а потоа следеше лавовска борба.

Нада Медиќ од Белград од 2010 година се бори со тешкиа дијагноза.Тој одмор целосно и го промени животот. Среде плажа во Ханиоти, Грција, случајно почувствувала грутка и оттогаш почнала нејзината лавовска борба.

„Не отидов веднаш на лекар. Мајка ми потоа падна и се повреди, и требаше операција и целосно ја насочив енергијата на неа. Кога конечно отидов на преглед, лекарите го закажаа првиот преглед за декември, а тогаш беше септември. Тогаш решив да побарам второ мислење и приватен лекар веднаш ми кажа дека ситуацијата не е добра", вели Нада.

Операцијата набрзо следела, во последен момент. Наодите покажале дека ракот е во напредна фаза.

„Бев на почетокот на четвртата етапа, да дојдев порано, можеби се ќе беше поинаку“, изјавила Нада.

Операцијата траела повеќе од 3 часа, а лекарите буквално и го спасиле животот во последните моменти.

Ментален шок и борба за нормален живот

По операцијата Нада почнала со хемотерапија. Се подготвила, купила перики и шалови, прочитала се што можела за болеста. Меѓутоа, кога косата почнала да и паѓа, доживеала огромен шок.

„Мислев дека сум подготвена, но не бев. Кога видов дека прамените ми остануваа во раката, беше голем шок. Веднаш отидов на фризер и си ја избричив главата. Сите што плачеа ги избркав од дома. Им реков дека не можат да дојдат кај мене и да плачат", изјавила Нада.

Нада продолжила да живее како порано. Одела на родителски состаноци, ја следела ќерката Милица низ воспитувањето, не дозволувала болеста да и го превземе идентитетот.

„Ме водеше желбата да живеам. Сакав да ја видам ќерка ми како се запишува во средно училиште, да најде момче, да стане баба, да го лулам внучето. Тоа е она што ме одржува во живот", изјавила Нада.

Ракот се врати, но ниту надежта ниту борбата не завршија

Поминаа години, но болеста не се откажа. По девет години ракот се вратил на другата дојка.

„Кога бев оперирана за прв пат, ги замолив лекарите веднаш да ми ја отстранат и другата дојка бидејќи ме предупредија дека може да очекувам да се појави рак и на неа. Ми рекоа: "Ти не си Анџелина Џоли па да имате барања". На крајот се покажа дека сум била во право", изјавила Нада.

По втората операција, следеа нови терапии, нова хемотерапија, повторно опаѓање на косата.

„Сега имам метастази на црниот дроб и 'рбетот, имам вода во белите дробови во која се пронајдени канцерогени клетки. Земам лекови наместо хемотерапија, но тие имаат свои несакани ефекти - ми пукаат рацете, имам чир на желудникот, нервозни црева. Едно лечам, другото страда", изјавила Нада.

Силата на семејството и важноста на поддршката

Нада истакнува дека нејзиното семејство било нејзината најголема сила.

„Мојот сопруг и ќерка ми беа постојано со мене. Сопругот ми рече: „Ќе истраеме. Мораме да одиме во Париз, бидејќи не бевме на меден месец“. Патувавме, ги посетивме Турција, Шпанија, Венеција, Трст... Уживавме во секој момент, а планираме патувања за оваа година, иако се уште не знам како ќе поминам на прегледите“, изјавила Нада.

Но, Нада знае дека не сите жени имаат толку среќа.

„Многу жени остануваат сами. Мажите ги оставаат, децата имаат свои обврски и не можат да ги посетат. И никој не може да разбере низ што поминуваме“, вели Нада.

Првата средба со дијагнозата и стравот од смртта

Во моментот кога и ја кажале дијагнозата, првото нешто што и се појавило е стравот од смртта.

„Бев преплашена, се плашев дека ќе заминам без да направам некои работи што треба да ги направам. Воопшто не го очекував тоа затоа што никој во моето семејство немаше таков проблем. Сите доживеаја длабока старост. Се плашам. И сè уште живеам во страв. Отидов на психолог, разговарав со свештеник. Понекогаш имам подеми и падови, но не се откажувам".

Нејзината ќерка Милица тогаш била осмо одделение, а откако мајка и и рекла дека е болна и дека ќе оди на операција, не и било лесно. Освен што се грижела за мајка си, се грижела и како ќе се подготви за матура, сакала мајка и да биде со неа во тие моменти.

„И кажав за што се работи, дека ќе носам перика и ќе одам на операција. Ја замолив наставничката да внимава дали ќе има промени во однесувањето. Ја подготвив, но таа се чудеше како ќе купи фустан за матура за да одиме заедно“, раскажала Нада.

Нада во 2013 година наиде на друг проблем, поточно нуспојава на лековите поради кои и се згуснува ендометриумот, па мораше да ги оперира јајниците и матката, поточно хистеректомија.

Таа денеска се надева дека ќе се бори со лавовска борба, а по операцијата на двете дојки и хистеректомијата, лекарите и пронашле уште потешка дијагноза.

„Имав операција на двете дојки, матката, јајниците, сега имам промени во црниот дроб, имам метастази во рбетот... Ги правам сите овие прегледи и треба да ми го сменат лекот. Тие метастази се фокусирани и како што велат, добро е додека се во мирување. Не би било добро да пукнат, бидејќи може да стигнат до коските, тогаш би било готово со мене. Каротидите ми се малку запушени, но не е страшно, подобро е од минатата година. Холестеролот ми е покачен, тоа морам да го регулирам“, вели Нада.

Порака до другите жени

Нада е дел од здружението за поддршка на жени заболени од рак „Ајде да бидеме заедно“ и смета дека ваквите организации се од непроценлива вредност.

„Помагаат со совети, разговори, активности. Кога одам таму се враќам расположена. Енергијата ми се враќа", признава Нада.

Конечно, Нада има јасна порака за сите жени:

„Одете на редовни прегледи. Не губете надеж. Живејте го секој ден како да ви е последен. Му благодарам на Бога секое утро што сум жив и секоја вечер што сум видела уште еден ден. Сè уште не сум завршил се што имам во животот. Се уште не е готово“.