Ведрана Рудан: Што се случуваше во главата на Коста додека си ги убиваше другарите? Кој е виновен?

Граѓаните на Србија се згрозени. Како да се објасни грозоморното злосторство? Што му се случувало во главата на момчето Коста додека ги убивало другарите? Кој е виновен?

На момчето не може да му се суди, има едвај четиринаесет години, веројатно ќе се најде начин да се одвои од „нормалниот“ свет каде очигледно не му е местото.

Но, дали знаеме што е „нормалниот свет“ денес? „Нормалниот свет“ секогаш бил свет на убијци, насилници, криминалци од сите профили кои владееле со мнозинството. „Не смееме да им веруваме на интелигенцијата и совеста, туку целата наша вера да ја полагаме во порив“, рекол Хитлер одамна или не толку одамна.

Некогаш, групите на угнетените се нарекуваше „држава“, денес целото човештво е „група“, концентрационен логор каде за промена, бојата, расата и нацијата се неважни, без разлика колку „ аналитичарите“ молчат за тоа.

Вистинското прашање е кој е шеф? Одговорот е банален, светскиот газда е голем капитал кој нема лик, нема име, нема боја, нема нација. Тоа се „тие“ кои со истиот ентузијазам ни продаваат пелени и најнови модели на убиствени дронови.

Како да се преживее во овој свет?

За прв пат во поновата историја, едно дете убило толку многу деца. Хистерично се бара виновникот за да ни ја објасни на нас „нормалните“, каде и да живееме, причината за оваа „перверзија“.

Колку непознати има во оваа морничава приказна? Дали сè ни објаснија српските медиуми? Некои граѓани на Србија сметаат дека причината лежи во медиумите. Децата денес се трујат со игри, мобилни телефони, пристап до порнографија, насилни филмови, вулгарна музика, болни „реалити шоуа“...

Мене, нагласувам за мене, овде нема ниту една непозната. Неговиот татко е виновен за грозоморните убиства што ги изврши момчето Коста. Ни медиуми, ни игри, ни мобилни телефони... Само татко му.

Децата денес се предмет, проект, украс, моден додаток, извор на приход за амбициозна мајка која со фотографии од своето дете, кое не може да се одбрани од својата луда мајка, продава колички или крем за задник.

Во оваа приказна таткото на Коста ни ја продава теоријата дека пиштолот е средство за одбрана. Затоа на десет години треба да знаете да погодите мува во лет. Тоа можете да го направите само кога вежбате, вежбате, вежбате и само вежбате.

Можеме ли да веруваме во приказната дека татко му дал пиштол на својот син како што некој друг татко му дал рекет на својот син? Дали пораката до детето дека да се биде шампион во тенис е исто што и да се биде шампион во стрелаштво? Коста не е глуп, ја разбрал пораката - да научи добро да пука за да може да убие. Преку трупови до ѕвездите.

Никој не може да заштити невино дете од татко кој не е луд. Тој е високо образован, тој е „успешен“, тој е „угледен“, тој е се што е секој итар убиец, кој не може да се докаже дека е виновен, без разлика колку мртви лежат позади него.

Како ни сервираат српските медиуми, пренесуваат и другите се што им кажува Коста на лекарите, а изјавите на неговиот татко не стигнуваат до нас? Човекот се бранел со часови. Не е тој виновен. Што рече тој? Кој е виновен?

Коста, фантастичен стрелец, беше херојот на тато. Денес, Коста е чудовиште од кое се откажал неговиот татко, неговиот творец.

Коста е жртва, колку и да звучи морничаво.

Таткото ќе биде ослободен кога ќе се спушти прашината, на родителите и роднините на жртвите ќе им крвави срцата додека се живи, а „аналитичарите“ никогаш нема да ни кажат дека семејството било, останува и ќе биде важно во животот на секој човек. . Семејството. Луѓето кои треба да не сакаат најмногу на светот и луѓето што треба да ги сакаме најмногу на светот.

Некој одамна требало да му каже на таткото на Коста: „Не прашувај се што можеш да направиш за себе, прашај се што можеш да направиш за своето дете“.

Доцна е за Коста. Доцна е за неговите жртви. Доцна е за сите нас кои сочувствуваме со жртвите.

За таткото на Коста не е доцна. Пред него е долг и мирен живот. Тој знае дека не е виновен.

Фото: Youtube - screenshoot