Во бременоста го победи ракот на коскената срж и започна нов живот: Настасија се бореше како лавица за да биде со нејзините деца и сопруг
Настасија Недимовиќ, поранешна ватерполистка на репрезентацијата на Србија, успеа да ја добие битката против злобната болест. Неизлечив мултипен миелом - рак на коскена срцевина, ја погоди оваа бестрашна млада жена на 27-годишна возраст, за време на нејзината втора бременост. Со најлоша можна прогноза, таа го преживеа породувањето и го роди здравиот син Вук.
Неверојатна волја, истрајност, позитивен дух, но и вежбање, здрава исхрана и избегнување на стрес, направија храброста на мајката брзо да закрепне по хемотерапија и трансплантација на коскена срцевина и да ужива денес со своето семејство.
Оваа храбра жена реши отворено да зборува за својата борба и сè низ што поминува денес, на својот Инстаграм профил.
– Со мојот Инстаграм профил, сакам да ги охрабрам луѓето, да ги охрабрам да го променат својот животен стил и да им покажам дека сè е можно. Првите текстови што ги напишав исто така ми помогнаа и мене. Јас секако сметам дека пишувањето или разговорот со личност на која ѝ верувате е добар вид на терапија - вели таа за порталот „Спортфем“.
Настасија практично цел живот се занимаваше со спорт. На десетгодишна возраст ја запозна својата прва љубов - ватерполо. Наскоро започнала професионално да се занимава со овој спорт, а по играчката кариера станала судија во ватерполо. Таа беше целосно исполнета на сите полиња. Таа и нејзиниот сопруг Немања ја имаа ќерката Ниа, а една година подоцна по втор пат остана бремена. Сепак, тогаш, како што самата вели, „животот нагло отстапи од шините“ .
Настасија Недимовиќ - За време на втората бременост, болеста го открива своето вистинско лице
Вистинските проблеми започнуваат во втората бременост.
-Здравјето одеднаш ме напушта, болките во грбот се интензивираат, хемоглобинот нагло паѓа. Сè повеќе спијам, а сè помалку сум функционална. Редовно одам на прегледи за бременост, како и кај хематологот. Лекарите со месеци тврдат дека сè е од бременоста и дека можам да издржам до 9-ти месец, ми даваат кортикостероиди. Добивам страшни грчеви низ целото тело, претежно во пределот на грбот, амбулантата не може да направи ништо посебно освен давање бендизин - открива Настасија и додава дека болката со текот на времето станувала се посилна.
- Во декември тие ме примија во болница, во 7-ми месец од бременоста, каде ми прават пункција на коскена срцевина од градната коска. Тие поставуваат дијагноза - мултипен миелом (хроничен карцином на коскена срцевина), по неколку дена имам царски рез и го раѓам син ми Вук (роден 2 месеци предвреме), го преживувам породувањето, иако шансите беа многу мали.
Бременоста предизвикала брзо напредување на болеста, па затоа Настасија доживеала и фрактури на коските за време на породувањето.
- Имајќи предвид дека моите коски беа многу кревки, за време на породувањето, што не се одвиваше природно, туку со царски рез, ми се скршија ребрата и градната коска. Мојот син Вук се раздели од мене веднаш по раѓањето, не го видов ни за момент, тој беше пренесен во детската болница. Тој помина 20 дена целосно сам, со посети од мојот сопруг Немања, кој можеше да го види само преку стаклото - се присетува Настасија.
Од тој момент започнува уште поголема борба.
- Ме чекаат пет циклуси на хемотерапија, одење, како и трансплантација на коскена срцевина. Првпат го видов синот Вук кога имаше четири месеци, кога излегов од болницата за прв пат, сè уште неподвижна, а Ниа ме чекаше дома, имаше само две години.
Настасија Недимовиќ се бореше како лавица и сакаше повторно да биде со нејзините деца.
Во тој период, таа тешко се разделуваше од ќерката Ниа, на која многу ѝ недостасуваше нејзината мајка.
- Одвојувањето од ќерка ми беше ужасно тешко, но во исто време знаев дека ако не се посветам на закрепнувањето и дадам сè од себе, таа ќе остане без мајка. Тоа е нешто што постојано ме турка напред. Без мојот сопруг и неговата безрезервна поддршка и верба во мене, оваа борба ќе беше многу потешка. Тој беше растргнат помеѓу водење на приватен бизнис, две мали деца и се грижеше за мене. Стоички издржа сè и беше убеден дека еден ден сето тоа ќе биде зад нас. И како и секогаш, тој беше во право.
Денес, Настасија изгледа посилно и поздраво од повеќето луѓе, но истакнува дека сè уште не се опоравила целосно.
- Имав страшна болка во текот на целиот тој период, па дури и после тоа. И денес имам болки во грбот. Но, со упорна работа и напор, верувам дека тоа ќе помине еден ден - вели поранешната атлетичарка и посочува дека редовно тренира и води сметка за здрава исхрана.
- Претежно јадам растителна храна, сирова и варена или печена. Зеленчук, овошје, семиња и ореви. Пијам билни чаеви, свежо исцеден сок од овошје и зеленчук, како и шејкови. Покрај тоа, консумирам житарки од цели зрна, риба, јајца и младо сирење од сурутка. Јас не јадам шеќер, бело брашно, индустриски производи со адитиви и избегнувам глутен.
Оваа бестрашна дама истакнува дека научила важна животна лекција.
- Ракот ми одзеде многу, но не успеа да ми ја одземе личноста. Ми удри шамар, ме растргна и ме научи на многу нови работи, нови животни лекции. Разбуди некоја нова свест во мене и глупав испадна, само ме направи посилна. Тој ми даде сила, за која јас дури и не знаев дека ја имам во себе - рече Настасија.
извор:hellomagazin.rs
