Ана Бунтеска: Дари љубов
Не дарувај му дребулии на чоек
Никој страден за нив не останал
Не дарувај нешто
На кое векот ќе му одмини
Та и најубото да е
Та и најскапото да е
Нејсе
Украс за в коса ќе се скрши
Обетка ќе се изгуби
Фустан и од срма да е, ќе се скини
Чанта да е од кожа мека
Времето партал ќе ја стори
Не дарувај она
Што чоек сам можи да си купи
Туку дај му нешто кое цена нема
Кое в чаршија не се наоѓа
И не можи со ништо да се плати
Ете
Дај му мисла искрена
Во која ко доенче ќе се искапи
Дај му рака за да се потпри
И во која утеха ќе најди
Дај му збор нежен
Ко топла погача со сласт што ќе ја јади
Дај му грб
Тогаш кога ќе потклекни
Дај му ветер
Кога нозете в кал му тонат
Не дарувај му шогоде на чоек
Туку дел од себе дај му
Најади го со чест
Напој го со сочувство
Поглед благ дај му
И стисок кој сила ќе му даде
Оти чоек сам скоро се’ можи
И ќе научи и она што не знае
Ама пусто
Без чоечност и љубов
Никој никаде не стига
И сиромав ќе е ако луѓе околу нема
Оти налет дарој
Налет она шо од џеб истаено е
Ако си сам, ако си
осамен
За женски магазин, поетесата Ана Бунтеска
