Ана Бунтеска: Ете, така велат

Велат

ко ќе заљубиш силно

ко ќе станиш љубов

најубавите песни низ прстите течат

како живо сребро низ нив светат

како вода што жубори

како лисја што шумат на ветар.

Такви песните биле ко љубиш

та во нив сласт и страст

сето срце на хартија распослано

и секоја буква поинаку се прелева

а зборојте крилја имаат

и сами се редат

како чест да му прават на оној

за кој биле наменети

како да му се поклонуваат

покорно

оти нема ништо посилно од таквата љубов

во која на колена ќе падниш

а душата простум ти стои

и рацете споени ко да се молиш

за да трае

да му траеш

и еден на друг да си траете

да не секне водата

и огној да не ги изгорат дрвата

оти тогаш меѓу вас тишина се раѓа

та и песните поинакви стануваат

буквите онемуваат

зборојте се прекршуваат

и колениците крвават

до коска се соголуваат

ама, па, ништо не те боли

оти налет таа болка

која е солена шега за онаа внатре што ти шета

та не знаеш дали кожата те боли

или мислите канцер ти фатиле

и се прпелаш меѓу два листа хартија

дури во црвено ги боиш

оти и прстите од бол ти крвават

од немоќ

од страв

од напукнат молк кој не знаеш како да го разбудиш.

Ете, така велат

дека најубајте песни се пишуваат

кога човек љуби или боледува

дека поубава песна нема

од онаа во која живееш... или умираш.

За Женски Магазин, Ана Бунтеска