Ана Бунтеска: Има болки

Има болки кои се како бадеми горчливи

Чиниш пелин во грлото имаш

Та во утробата ти жежат

И јазикот ти го горат

Долго време вкусот од нив ти стои

Ниту вода, ниту вино го поттурнува

Има болки кои како болест се

Очите ти црвенеат

Носот ти се растекува

И телото кревко ти е

А коските како од гума сторени

Та те вијат и однатре и однадвор

Има болки кои се чудни

Како кај доенче првиот здив

Ко да те спремаат за нов лист да завртиш

Во кој нова песна ќе испишеш

И нема да е тажна и тегобна

Туку полна сила и надеж

Има болки кои се како смрт

И иднината од нив не ја гледаш

А минатото како заматено огледало ти е

Од нив ниту јадеш ниту пиеш

Ниту пак сон те фаќа

Од пусти страв дека не ќе се разбудиш

Има болки кои како да не болат

Оти на нив се навикнуваш

И со себе низ денот ги носиш

Како тешка торба

На чија тежина се привикнуваш

И дел од тебе стануваат

Има секакви болки

Исто како што има секакви луѓе

И секој својата на лице ја носи

Врежана во зеницата

Обесена на краевите од усните

Ама сите имаме една иста болка

Една која е од спомени исткаена

Боли, а не боли

Пече, а не пече

Ровари, а мирна е

И некојпат спокој носи

Како аманет оти не си заборавил човек да си

Па се покриваш со неа како со меко ќебе

И глава на неа спушташ како на топла перница

Оти ти го враќа мирисот на љубовта

И на сето она што си била

И што си сакала да станеш

Таа убава, убава болка

Која те тера да пишуваш

Која те тера приказни љубовни да раскажуваш

За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска